Ο Μάικ Ζάκρος, απόφοιτος της Διεθνούς Ακαδημίας Μπάτλερ στην Ολλανδία, εργάζεται στο Λονδίνο εγκαταλείποντας απότομα την Ελλάδα. Ύστερα από εννιά χρόνια ο Γιώργος Αλάστρης του ζητά να επιστρέψει για να εκπαιδεύσει το προσωπικό του Στέφαν Κρούγκερ που αναλαμβάνει πρέσβης της Νότιας Αφρικής. Ο νέος πρέσβης είναι απόγονος του αρχηγού των Μπόερς και ισχυρού αντιπάλου των βρετανικών επεκτατικών τάσεων στην Αφρική. Ο Αλάστρης θέλει ο Ζάκρος να είναι τα μάτια του και τ’ αυτιά του για όσο διάστημα θα δουλεύει εκεί. Για ποιο λόγο; Γιατί ο Αλάστρης συνεργάστηκε με τον Ζάκρο και πώς τον έσωσε από τη ζωή που έκανε ως τότε; Διάφορα αναπάντεχα γεγονότα δείχνουν τις πραγματικές διαστάσεις της όλης ιστορίας, ανατρέποντας την πορεία της πλοκής.
Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα αστυνομική περιπέτεια γεμάτη ανατροπές και εκπλήξεις. Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση του Ζάκρου εναλλάσσεται με την τριτοπρόσωπη του Παύλου Βιγκράτου, δημιουργώντας ενδιαφέρουσες εναλλαγές, μιας και ο δεύτερος είναι το παρελθόν του πρώτου. Ο Παύλος έμπλεξε με ναρκωτικά και υπόκοσμο, δημιουργώντας φιλίες και έχθρες, ώσπου ο Αλάστρης του έδωσε νέα ζωή. Τώρα ο Μάικ Ζάκρος, δουλεύοντας στην υπηρεσία του Κρούγκερ για λογαριασμό του Αλάστρη, προσπαθεί να φέρει σε πέρας την τελευταία αποστολή για να ξεχρεώσει οριστικά με το παρελθόν. Μόνο που τα πραγματικά σχέδια είναι πιο σκοτεινά απ’ όσο περίμενε κι έτσι σταδιακά αρχίζει να βγαίνει μια άλλη πλευρά, αυτή που είναι απαραίτητη για να σώσει και τη δική του ζωή στο επικίνδυνο αυτό παιχνίδι.
Παρ’ όλο που η αφήγηση είναι σχετικά αργή και δίνει έμφαση σε αρκετές διαδικαστικές κινήσεις κυρίως του αφηγητή (περιγράφει πολλά στάδια από το ντύσιμό του, το στρώσιμο του τραπεζιού, τους ρόλους που μοιράζει στο προσωπικό του Κρούγκερ, τι κάνει στον ελεύθερο χρόνο του κλπ.), παρ’ όλο που η ιστορία της εξέγερσης των Μπόερς παρατίθεται λεπτομερώς, αν και ευσύνοπτα, ώστε να καταλάβουμε τον ρόλο που παίζουν κάποια πρόσωπα στο μυθιστόρημα ως απόγονοι αυτών των ανθρώπων, όλα αυτά καθυστερούν αρκετά το δέσιμο της ιστορίας και χαλαρώνουν τους ρυθμούς των εξελίξεων. Ο χαρακτήρας του Ζάκρου είναι προσεγμένος: έχει βουτήξει σε πολλές δυσκολίες όμως οι νέες συνθήκες αρχίζουν να ξυπνούν μέσα του ό,τι στερήθηκε τόσα χρόνια για να επιβιώσει, κυρίως ανθρωπιά και καλοσύνη. Στο μυθιστόρημα υπάρχουν εφήμερες σχέσεις, ναρκωτικά, γυναίκες και παράνομα συμφέροντα καθώς και ένα συναρπαστικό τέλος, με ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών που με άφησε απόλυτα ικανοποιημένο και μου έδωσε να καταλάβω πολλά γύρω από σημαντικές ηθικές αξίες που, όσο βαθιά και να είσαι χωμένος, δεν εξαλείφονται.
Πάνος Τουρλής