O Δημήτρης Χουλιαράκης γεννήθηκε το 1957 στην Αθήνα. Σπούδασε κοινωνικές επιστήμες και δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας (πτυχίο και μεταπτυχιακά) και παρακολούθησε σεμινάρια σκηνοθεσίας στη Σχολή Κινηματογράφου του Λοτζ, στην Πολωνία. Μεταξύ 1977-1999 εργάστηκε ως συντάκτης σε πρωινές εφημερίδες της Αθήνας και σε περιοδικά. Από το 2000 εργάζεται ως επιμελητής ύλης στο ένθετο "Βιβλία" του "Βήματος". Έχει εκδώσει τα βιβλία ποίησης: "Υπέρ Θηλών και ραμφών" (Ειρήνη, 1983), "Τα μαύρα μέταλλα του πόθου" (Μανούτιος, 1985), "Η Σουπέργκα περιμένει" (Κάβειρος, 1987, 1992· Το Ροδακιό, 1999), "Το λείψανο των ημερών" (Κέδρος, 1994), "Ζωή κλεισμένη" (Το Ροδακιό, 2002, Βραβείο Ποίησης του περιοδικού "Διαβάζω" και Βραβείο Λάμπρου Πορφύρα Ακαδημίας Αθηνών), "Αναπολόγητος στις κούνιες ντάλα μεσημέρι" (Το Ροδακιό, 2013, Βραβείο Νανάς Κοντού Ακαδημίας Αθηνών), "Ο ακρόκηπος" (Το Ροδακιό, 2017). Έχει μεταφράσει πεζογραφία, ποίηση και θέατρο από τα αγγλικά, τα πολωνικά και τα τουρκικά, των: Μπρούνο Σουλτς ("Τα μαγαζιά της κανέλας", Νεφέλη, 1987· "Η νύχτα της μεγάλης εποχής", Νεφέλη, 1996), Γ. Μπ. Γέητς ("Ο θάνατος του Συνγκ", Το Ροδακιό, 1993), Ράντγιαρντ Κίπλινγκ ("Αν", Καστανιώτης 1993), Τζέημς Τζόυς ("Φανερώσεις", Το Ροδακιό, 1994), Ευγένιου Ο’Νηλ ("Ο αυτοκράτορας Τζόουνς", ανάτυπο του περ. "Εκηβόλος" τεύχος 18, χειμώνας 1997), Γκούναρ Έκελεφ (Δέκα ποιήματα, Σουηδικό Ινστιτούτο Αλεξάνδρειας, 2005), Ιούλιου Σλοβάτσκι ("Ο τάφος του Αγαμέμνονα", Γαβριηλίδης, 2006), Λάο Τσε ("Τάο τε τσινγκ", Μελάνι, 2007), Ταντέους Μιτσίνσκι ("Ο αιδεσιμότατος Φάουστ", Καστανιώτη, 2008), Γιαν Κοχανόφσκι ("Θρήνοι", Γαβριηλίδης, 2009), Κυπριανού Κάμιλλου Νόρβιντ ("Το πιάνο του Σοπέν", Το Ροδακιό, 2010), Μάρεκ Χουάσκο ("Εκείνοι που πυρπόλησαν το ρύζι", Μελάνι, 2010), Ομέρ Σεϋφεττίν ("Η βόμβα", Το Ροδακιό, 2017), κ.ά. Επίσης έχει μεταφράσει για λογαριασμό λογοτεχνικών περιοδικών έργα των Κυπριανού Κάμιλλου Νόρβιντ, Χ. Τζ. Ώντεν, Τζελαλαντίν Ρουμί, Ταντέους Ρουζέβιτς, Βισουάβα Συμπόρσκα, Ζμπίγκνιεφ Χέρμπερτ, Άνταμ Μιτσκιέβιτς, Μάρεκ Χουάσκο, Γεβγκένι Γεφτουσένκο κ.ά.
O Δημήτρης Χουλιαράκης γεννήθηκε το 1957 στην Αθήνα. Σπούδασε κοινωνικές επιστήμες και δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας (πτυχίο και μεταπτυχιακά) και παρακολούθησε σεμινάρια σκηνοθεσίας στη Σχολή Κινηματογράφου του Λοτζ, στην Πολωνία. Μεταξύ 1977-1999 εργάστηκε ως συντάκτης σε πρωινές εφημερίδες της Αθήνας και σε περιοδικά. Από το 2000 εργάζεται ως επιμελητής ύλης στο ένθετο "Βιβλία" του "Βήματος". Έχει εκδώσει τα βιβλία ποίησης: "Υπέρ Θηλών και ραμφών" (Ειρήνη, 1983), "Τα μαύρα μέταλλα του πόθου" (Μανούτιος, 1985), "Η Σουπέργκα περιμένει" (Κάβειρος, 1987, 1992· Το Ροδακιό, 1999), "Το λείψανο των ημερών" (Κέδρος, 1994), "Ζωή κλεισμένη" (Το Ροδακιό, 2002, Βραβείο Ποίησης του περιοδικού "Διαβάζω" και Βραβείο Λάμπρου Πορφύρα Ακαδημίας Αθηνών), "Αναπολόγητος στις κούνιες ντάλα μεσημέρι" (Το Ροδακιό, 2013, Βραβείο Νανάς Κοντού Ακαδημίας Αθηνών), "Ο ακρόκηπος" (Το Ροδακιό, 2017). Έχει μεταφράσει πεζογραφία, ποίηση και θέατρο από τα αγγλικά, τα πολωνικά και τα τουρκικά, των: Μπρούνο Σουλτς ("Τα μαγαζιά της κανέλας", Νεφέλη, 1987· "Η νύχτα της μεγάλης εποχής", Νεφέλη, 1996), Γ. Μπ. Γέητς ("Ο θάνατος του Συνγκ", Το Ροδακιό, 1993), Ράντγιαρντ Κίπλινγκ ("Αν", Καστανιώτης 1993), Τζέημς Τζόυς ("Φανερώσεις", Το Ροδακιό, 1994), Ευγένιου Ο’Νηλ ("Ο αυτοκράτορας Τζόουνς", ανάτυπο του περ. "Εκηβόλος" τεύχος 18, χειμώνας 1997), Γκούναρ Έκελεφ (Δέκα ποιήματα, Σουηδικό Ινστιτούτο Αλεξάνδρειας, 2005), Ιούλιου Σλοβάτσκι ("Ο τάφος του Αγαμέμνονα", Γαβριηλίδης, 2006), Λάο Τσε ("Τάο τε τσινγκ", Μελάνι, 2007), Ταντέους Μιτσίνσκι ("Ο αιδεσιμότατος Φάουστ", Καστανιώτη, 2008), Γιαν Κοχανόφσκι ("Θρήνοι", Γαβριηλίδης, 2009), Κυπριανού Κάμιλλου Νόρβιντ ("Το πιάνο του Σοπέν", Το Ροδακιό, 2010), Μάρεκ Χουάσκο ("Εκείνοι που πυρπόλησαν το ρύζι", Μελάνι, 2010), Ομέρ Σεϋφεττίν ("Η βόμβα", Το Ροδακιό, 2017), κ.ά. Επίσης έχει μεταφράσει για λογαριασμό λογοτεχνικών περιοδικών έργα των Κυπριανού Κάμιλλου Νόρβιντ, Χ. Τζ. Ώντεν, Τζελαλαντίν Ρουμί, Ταντέους Ρουζέβιτς, Βισουάβα Συμπόρσκα, Ζμπίγκνιεφ Χέρμπερτ, Άνταμ Μιτσκιέβιτς, Μάρεκ Χουάσκο, Γεβγκένι Γεφτουσένκο κ.ά.
