O δημοσιογράφος και συγγραφέας Γιώργος Ξ. Mατζουράνης (1935-2017) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και στο πανεπιστήμιο του Μονάχου. Έζησε αρκετά χρόνια στην Αφρική, όπου ερχόμενος σε επαφή με τα απελευθερωτικά κινήματα των λαών της, εμπνεύστηκε τις δύο πρώτες συλλογές διηγημάτων του, "Σημείο επαφής" (1964) και "Uhuru-Eλευθερία" (1974). Μετά την πτώση της Χούντας και την επιστροφή του στην Ελλάδα, το 1974, ανέλαβε την επιμέλεια των σελίδων για το βιβλίο στην εφημερίδα "Αυγή", θέση την οποία διατήρησε ως τη δεκαετία του ΄90. Παράλληλα, η λογοτεχνική του παραγωγή και η ερευνητική του δραστηριότητα επικεντρώθηκε σε θέματα του απόδημου ελληνισμού, ιδιαίτερα των Ελλήνων μεταναστών εργατών στη Γερμανία (ή, "γκασταρμπάιτερ"), τα οποία προσέγγισε με ευαισθησία και κριτικό πνεύμα. Στο πλαίσιο της θεματικής αυτής έγραψε τα βιβλία "Τα παιδιά του Νότου: Μας λένε γκασταρμπάιτερ... και στην πατρίδα Γερμανούς" (συλλογή μαρτυριών, εκδ. Gutenberg 1990), "Ανάμεσα σε δύο κόσμους: Συγγραφείς στη Γερμανία με ελληνικό διαβατήριο" (Καστανιώτης, 1995), "Όπου κι αν είμαι, ξένος: Ιστορίες των γκασταρμπάιτερ" (Καστανιώτης, 2000). Συμμετείχε, επίσης, σε συλλογικές εκδόσεις ("Για τον Βαλτινό", εκδ. Αιγαίον, 2003), σε συνέδρια και ημερίδες (εισήγηση"Λογοτεχνία ανάμεσα σε δυο κόσμους", στο συμπόσιο "Λογοτεχνία και Μετανάστευση" της Εταιρείας Συγγραφέων, 2000, κ.ά.). Ήταν μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της EΣHEA. Έφυγε από τη ζωή στη Σίφνο, στις 26 Αυγούστου 2017.
O δημοσιογράφος και συγγραφέας Γιώργος Ξ. Mατζουράνης (1935-2017) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και στο πανεπιστήμιο του Μονάχου. Έζησε αρκετά χρόνια στην Αφρική, όπου ερχόμενος σε επαφή με τα απελευθερωτικά κινήματα των λαών της, εμπνεύστηκε τις δύο πρώτες συλλογές διηγημάτων του, "Σημείο επαφής" (1964) και "Uhuru-Eλευθερία" (1974). Μετά την πτώση της Χούντας και την επιστροφή του στην Ελλάδα, το 1974, ανέλαβε την επιμέλεια των σελίδων για το βιβλίο στην εφημερίδα "Αυγή", θέση την οποία διατήρησε ως τη δεκαετία του ΄90. Παράλληλα, η λογοτεχνική του παραγωγή και η ερευνητική του δραστηριότητα επικεντρώθηκε σε θέματα του απόδημου ελληνισμού, ιδιαίτερα των Ελλήνων μεταναστών εργατών στη Γερμανία (ή, "γκασταρμπάιτερ"), τα οποία προσέγγισε με ευαισθησία και κριτικό πνεύμα. Στο πλαίσιο της θεματικής αυτής έγραψε τα βιβλία "Τα παιδιά του Νότου: Μας λένε γκασταρμπάιτερ... και στην πατρίδα Γερμανούς" (συλλογή μαρτυριών, εκδ. Gutenberg 1990), "Ανάμεσα σε δύο κόσμους: Συγγραφείς στη Γερμανία με ελληνικό διαβατήριο" (Καστανιώτης, 1995), "Όπου κι αν είμαι, ξένος: Ιστορίες των γκασταρμπάιτερ" (Καστανιώτης, 2000). Συμμετείχε, επίσης, σε συλλογικές εκδόσεις ("Για τον Βαλτινό", εκδ. Αιγαίον, 2003), σε συνέδρια και ημερίδες (εισήγηση"Λογοτεχνία ανάμεσα σε δυο κόσμους", στο συμπόσιο "Λογοτεχνία και Μετανάστευση" της Εταιρείας Συγγραφέων, 2000, κ.ά.). Ήταν μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της EΣHEA. Έφυγε από τη ζωή στη Σίφνο, στις 26 Αυγούστου 2017.
