Ὑπῆρξε μαθητής τοῦ μεγάλου ὀρθοδόξου θεολόγου τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ. Γεννήθηκε στίς 10 Ἰανουαρίου 1931 στό Καταφύγιο Κοζάνης. Σπούδασε θεολογία στό Ἀριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης καί στό Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν, ἐνῶ ἔκανε μεταπτυχιακές σπουδές στό Πανεπιστήμιο τοῦ Harvard (Η.Π.Α.). Ἐκπόνησε διδακτορική διατριβή στό Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν μέ θέμα «Ἡ ἑνότης τῆς Ἐκκλησίας ἐν τῇ Θείᾳ Εὐχαριστίᾳ καί τῷ Ἐπισκόπῳ κατά τούς τρεῖς πρώτους αἰῶνας». Ἔχει διατελέσει καθηγητής Συστηματικῆς Θεολογίας στά πανεπιστήμια Ρώμης, Ἐδιμβούργου, Γλασκόβης, Θεσσαλονίκης καί King’s College τοῦ Λονδίνου. Τό 1986 ἐξελέγη, ἀπό τή Σύνοδο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, Μητροπολίτης Περγάμου, ὑπέρτιμος καί ἔξαρχος κόλπου Ἀδραμυττηνοῦ. Τό 1993 ἐξελέγη μέλος τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν καί τό 2002 διετέλεσε ἐπίσης πρόεδρός της. Ὑπῆρξε συμπρόεδρος τῆς ἐπιτροπῆς Διαλόγου μεταξύ τῆς Ὀρθόδοξης καί τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας (μέχρι τό 2015), ἐνῶ ὑπῆρξε καί Διευθυντής τοῦ Γραφείου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στήν Ἀθήνα (2000-2014). Ἔχει συγγράψει πλῆθος μελετημάτων καί ἄρθρων στήν ἑλληνική, ἀγγλική καί γαλλική γλώσσα. Πολλά ἀπό τά βιβλία καί κείμενά του ἔχουν ἤδη μεταφραστεῖ σέ πολλές ξένες γλῶσσες, ἐνῶ γιά τό ἔργο του ἔχουν ἔκπονηθεῖ μέχρι στιγμῆς περισσότερες ἀπό ἑκατό διδακτορικές διατριβές, μεταπτυχιακές ἐργασίες καί μελέτες.