Η γέννηση, ο γάμος και ο θάνατος θεωρήθηκαν από πάντα μεγάλοι σταθμοί του ατομικού, οικογενειακού και κοινωνικού βίου. Ο λαός μας μέσα από τα χριστιανικά βιώματά του και στις ιστορικές του περιπέτειες είδε με το δικό του τρόπο τη ζωή και το θάνατο, γι’ αυτό και τραγούδησε όλες τις στιγμές της ζωής του ανθρώπου «ελληνικά». Έτσι συνόδεψε με τους απαλότερους και τρυφερότερους τόνους τα πρώτα δειλά βήματα του παιδιού στο δρόμο που ανοιγόταν μπροστά του, τραγούδησε με πάθος τους καημούς της αγάπης του νέου στον αγώνα του να κατανοήσει, μεσ’ απ’ αυτή, τη ζωή και να την κατακτήσει με τη δημιουργία οικογένειας και απόκτηση παιδιών, θρήνησε με σπαραγμό ψυχής την έξοδο απ’ τη ζωή αγαπημένων προσώπων. (...) Στο μικρό αυτό πόνημα προσπαθήσαμε να καταγράψουμε τα τραγούδια του τόπου μας που αναφέρονται στους τρεις μεγάλους σταθμούς της ζωής (γέννηση - γάμος - θάνατος): τα παιδικά τραγούδια, τα τραγούδια της αγάπης και τα μοιρολόγια. Σκοπός μας να φέρουμε στην επιφάνεια τη ζωή του λαού μας, ζωή που αυτά τα τραγούδια φωτογραφίζουν, ζωή που λίγο - λίγο χάνεται.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]