Στο βιβλίο αυτό περιλαμβάνονται εργασίες που γράφτηκαν μεταξύ 1977 και 1982. Εργασίες που ξεκίνησαν, κατά κανόνα, από πρακτικά και κρίσιμα ερεθίσματα συνδεμένα άμεσα ή έμμεσα με την ελληνική πραγματικότητα, ακόμα κι όταν θίγονται θέματα, που εμφανίζονται ως εντελώς θεωρητικά. Ο συγγραφέας άλλωστε πιστεύει απόλυτα ότι καμμιά θεωρητική προσέγγιση δεν μπορεί να σταθεί αν δεν ξεκινάει από τα δεδομένα της πράξης, όπως και καμμιά πράξη δεν μπορεί ν` αναλυθεί, χωρίς θεωρία. Ο άξονας των μελετών, που ακολουθούν είναι η προβληματική της μετάβασης και ιδιαίτερα της ελληνικής ιδιοτυπικής μεταβατικής φάσης, που περνάει η ελληνική κοινωνία μετά το β` παγκόσμιο πόλεμο, με τροφέα πάντοτε τις μεταβολές που έχουν συντελεστεί στην οικονομία.
Στον τόμο αυτό θίγονται και θέματα - π. χ. της Παιδείας - που υποτίθεται ότι σήμερα, μετά τις εκλογές του 1981, έχουν ανατοποθετηθεί και αντιμετωπίζονται με μια νέα οπτική από τους υπεύθυνους παράγοντες της πολιτικής. Ο συγγραφέας στις περιπτώσεις αυτές θέλει να επισημάνει και να υπογραμμίσει στασιμότητες και προχειρότητες απαράδεκτες, ακόμα και κάτω από τις νέες συνθήκες, και ιδιαίτερα να τονίσει ότι μερικοποιημένες και ευκαιριακές αντιμετωπίσεις δεν αποτελούν λύσεις, εκεί και όπου μόνο ριζοσπαστικά μελετημένα και συντονισμένα μέτρα αποτελούν τη μόνη απάντηση σε μια βαθιά αποτελματωμένη κατάσταση.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]