. . . Όταν έφτασε και στη Χριστίνα, τα λευκά της χέρια, το φωτεινό προφίλ και το πορτοφολάκι της, τα μάτια του που εξακολουθούσαν να κοιτάζουν απ` το τζάμι, είδαν τόσο πολύ την υγρασία πασπαλωμένη πάνω τους, που του φάνηκε πως είχε αιχμαλωτίσει μέσα σε κρύσταλλο ένα φωτεινό αστέρι. Αυτές ήταν οι τελευταίες ανταύγειες του λογισμού, αφού τα μάτια έκλεισαν μαζί με την εικόνα παγιδευμένη μέσα του. Προδομένα από τον ύπνο. Ή την ευτυχία! Γιατί από το φωτεινό προφίλ της Χριστίνας και τα λευκά της χέρια, που κρατούσαν με χάρη το πορτοφολάκι με το ρόδο και την πεταλούδα, είχε αιχμαλωτιστεί και ο ίδιος. . . Για πάντα! Η ιστορία ενός ξεχωριστού ανθρώπου που προσπαθεί να υπερβεί τη μοίρα του, χωρίς να κατορθώσει ποτέ να υπερβεί τον εαυτό του. Ο υπέροχος συναισθηματικός του κόσμος τον οδηγεί στην ιδανική αγάπη και το μεγαλείο της ψυχής του στην αυτοθυσία. Το τραγικό και απρόοπτο κορυφώνεται σε μια μοναδική στιγμή. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]