Σταμάτησε μόνος. Τώρα στέκεται μόνος. Είναι μόνος. Και σταμάτησε. Είναι για πρώτη φορά μόνος. Μόνος με. Μόνος μαζί. Μαζί με κάτι παράδοξο. Με κάτι παράταιρο μόνος. Είναι μόνος μ΄ ένα άδειο, κενό βλέμμα μόνο. Επειδή ποτέ δεν ήταν μόνος. Επειδή τώρα το είδε. Τώρα αρχίζει μόνος. Αρχίζει από εκεί. Αρχίζει μόνο. Επειδή ποτέ δεν ήταν. Μόνος είναι μια αδύνατη λέξη. Πόνος είναι ένα αδύνατο σώμα. ΕΠΙΔΕΣΜΟΙ ΛΕΥΚΟΙ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ Μερικοί στίχοι που σώθηκαν: οι στίχοι δεν είναι οι ασπίδες της τύχης; Μερικοί στίχοι που σηκώθηκαν: τα απαράμιλλα πουλιά με τα οποία σκεπάζουμε τα αιώνια μάτια μας.
Ο Δημήτρης Λεοντζάκος γεννήθηκε το 1974 στην Καβάλα. Σπούδασε μουσική. Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Έχει εκδώσει τις συλλογές "Κόμικ" (Τα Τραμάκια, 2001), "Η Κίρκη ξαφνικά" (Μεταίχμιο, 2004), "Κινέζικα" (Νεφέλη, 2010), "Τα σκυλιά του Ακταίωνα" (Νεφέλη, 2014), "Τίγρεις σε ενυδρείο" (Σαιξπηρικόν, 2016), "Το μάτι και η νύχτα" (Νεφέλη, 2016), "Τοπία ξανά. Η αγάπη" (Νεφέλη, 2018). Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά, έχουν φιλοξενηθεί σε ανθολογίες και συλλογικές εκδόσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
