Μετά από ηρωικό αγώνα επί τρία χρόνια (1821-1824) κατά στρατευμάτων από τρεις ηπείρους (Ασία, Αφρική και Ευρώπη), οι Έλληνες της Κρήτης κατέθεσαν τα όπλα μόνον όταν πλέον η συνέχιση του ένοπλου αγώνα θα έθετε σε κίνδυνο την πληθυσμιακή υπεροχή τους στη Μεγαλόνησο, και μόνον αφού προηγουμένως συνέβαλαν καθοριστικά με τις τεράστιες θυσίες τους στην προάσπιση και σταθεροποίηση της νεοφυούς Ελληνικής Πολιτείας και στη μεταστροφή των Ευρωπαϊκών Δυνάμεων υπέρ της εμπολέμου Ελλάδος.
