Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789600516104
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Στον δρόμο περπατώ και ψάχνω να βρω τη Δήμητρα, οι δικοί της τη φωνάζουν Τούλα κι εγώ την αγαπάω, είμαι μικρότερός της στα χρόνια, κι αυτή μου είπε δεν κάνει, ας ήμουν σαν τον Αχιλλέα μεγάλος, και τότε τα πράγματα άλλαζαν, όμως είμαι μικρότερος και όταν την αγκαλιάζω μου ξεφεύγει, είσαι μικρός, μου λέει, δεν γίνεται… κόβεται η μιλιά μου δεν μπορώ να της πω κουβέντα, είσαι μικρός, λέει συνέχεια, μια ημέρα η φίλη της: άντε κάτσε στ’ αβγά σου, ρε νιάνιαρο, υποψιάζομαι ότι η Τούλα τής έχει μιλήσει για μας, δεν το θέλω κάτι τέτοιο, κάποτε την είχα αγκαλιάσει την Τούλα και με είχε, για μια στιγμή, κι αυτή σφίξει στην αγκαλιά της, ύστερα τη φίλησα στα μαλλιά, και ύστερα μου είπε δεν κάνει, είσαι μικρός, πολύ μικρός, ας ήσουν σαν τον Αχιλλέα, λες και μπορώ να μεγαλώσω όσο μου αρέσει, δεν με ενδιαφέρει ο Αχιλλέας, την Τούλα αγαπάω που με λέει μικρό κι είναι ο δρόμος σκοτεινός.
Είκοσι πέντε νέα διηγήματα του Δημήτρη Πετσετίδη έρχονται να προστεθούν με αυτό το βιβλίο στα 115 που είχε ώς τώρα συμπεριλάβει σε οκτώ συλλογές. Προέρχονται πάλι από την ιστορία, σε μια δύσκολη ώς φοβερή εποχή, από τα πρώτα βιώματα και την ενηλικίωσή του. Η αφηγηματική τέχνη του Πετσετίδη κάνει την ανάμνηση να διατηρεί τη φρεσκάδα του βιώματος μαζί με την πατίνα της νοσταλγίας. Πραγματισμός και αθωότητα, πεζότητα και φαντασία, ανέκδοτο και ψυχισμός, παράδοση και ανατροπή είναι κάποια από τα αντιθετικά γνωρίσματά της. Κάποιες από τις ιστορίες αυτές μοιάζουν να ανατρέπουν την ηλικιακή τάξη της αφήγησης: ένα παιδί επιστρέφει στον ενήλικο αφηγητή τα παραμύθια του διορθωμένα.
Ο Δημήτρης Πετσετίδης (1940-2017) γεννήθηκε στη Σπάρτη. Σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάστηκε στην ιδιωτική εκπαίδευση ως φροντιστής. Από το 1964 μέχρι το 1983 άρχισε να δημοσιεύει γελοιογραφίες του σε περιοδικά και εφημερίδες της Αθήνας ("Ταχυδρόμος", "Επίκαιρα", "Τα Νέα", "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία", "Εξόρμηση", "Ποντίκι", κ.α.). Αργότερα συνεργάστηκε με το "Αντί" (από το 2001 μέχρι το τελευταίο τεύχος του, στις 11.4.2008) και πιο πρόσφατα με την εφημερίδα "Εποχή". Το 1973 υπήρξε υπεύθυνος ύλης του περιοδικού της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας (ΕΜΕ), "Ευκλείδης Β΄". Τα πρώτα του διηγήματα δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα "Τα Νέα" το 1977. Παράλληλα άρχισε να συνεργάζεται με τα λογοτεχνικά περιοδικά "Το Δέντρο", "Γιατί", "Η Λέξη" κ.ά. με διηγήματα, σχόλια και σκίτσα, δραστηριότητα την οποία σχολίασε αργότερα στην ιστοσελίδα του, www.petsetidis.gr. Το διήγημά του με τίτλο "Σιδηροδρομικός σταθμός Σπάρτης", τιμήθηκε με έπαινο στον 2ο Πανελλήνιο διαγωνισμό της εφημερίδας "Η Καθημερινή", το 1981. Από το 1983 εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Σπάρτη. Το 1986 εκδόθηκε η πρώτη συλλογή διηγημάτων του, "Δώδεκα στο δίφραγκο" (εκδ. "Το Δέντρο", β΄ έκδ. "Νεφέλη", 1999). Ακολούθησαν οι συλλογές διηγημάτων: "Το παιχνίδι", εκδ. "Νεφέλη", 1991, "Επίλογος στα χιόνια", εκδ. "Νεφέλη", 1993, "Ο Σαμπατές ζει", εκδ. "Νεφέλη" 1998, "Σε ξένο γήπεδο", εκδ. "Πατάκη", 2003, "Λυσσασμένες αλεπούδες", εκδ. Κέδρος, 2007, "Εν οίκω", εκδ. Μεταίχμιο, 2012, "Επί τέσσερα", εκδ. Εστία, 2014, και η νουβέλα "Τροπικός του Λέοντος", εκδ. "Νεφέλη", 2001, που τον ανέδειξαν ως έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους πεζογράφους στον τομέα της μικρής φόρμας. Ήταν μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Το 2011 τιμήθηκε με το βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του λογοτεχνικού έργου του. Διηγήματά του μεταφράστηκαν στα αγγλικά και στα γερμανικά. Έφυγε από τη ζωή στη Σπάρτη 14 Απριλίου 2017, σε ηλικία 76 ετών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
