Ο λόγος για τον οποίο γράφτηκε αυτή η μαρτυρία οφείλεται στην υπόσχεση που δόθηκε ανάμεσα σ` εμένα και τον γυιό μου Βανή (πραγματικό όνομα). Ο σκοπός του Βανή ήταν να γράψει για την `εμπειρία` που έζησε με τον καρκίνο. Ο Βανής πάντα έγραφε από παιδί. Δεν ξέρω ακριβώς τι ή με ποιον τρόπο θα το έγραφε. Η πρόθεσή του πάντως ήταν να γράψει γι` αυτήν την συγκλονιστική `εμπειρία` με τον καρκίνο, με έναν τρόπο που να είναι απαλλαγμένος από το συναισθηματικό φορτίο και τις περιττές λεπτομέρειες της αρρώστιάς του. Από όσα συζητούσαμε, ήθελε κυρίως να αναφερθεί στις εκπληκτικές αλλαγές που συντελούνταν μέσα του. Δεν ξέρω αν είχε πλήρη επίγνωση αυτών των σοβαρών αλλαγών που γινότανε μέσα του και τον μεταμόρφωναν σε έναν άλλον άνθρωπο μπροστά στα μάτια μου. Νόμιζα πως δεν ήταν μόνο η ταχεία ωρίμανση που αποκτούν τα παιδιά που πάσχουν από καρκίνο μέσα σε μία νύχτα, όπως λένε οι γιατροί. Ήταν κάτι παραπάνω. Το μόνο που ξέρω είναι ότι δεν πρόλαβε να γράψει και έτσι έμεινα εγώ, με αυτήν τη δέσμευση. Για τον λόγο αυτόν όσα ακολουθούν είναι γραμμένα καθαρά από τη δική μου σκοπιά. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]