Κάποτε η σαλάτα περιείχε συνήθως μαρούλι, κρεμμύδι, ντομάτα και - αν ο σεφ ήταν δημιουργικός - μερικά αγγουράκια και τριμμένο καρότο, καρυκευμένα τις περισσότερες φορές με λαδόξιδο. Ο αριθμός των προϊόντων που μπορούσε να βρει κάποιος σε ένα συνηθισμένο μανάβικο ή σούπερ μάρκετ πριν από 20 χρόνια ήταν περιορισμένος. Αντίθετα σήμερα μια πολλαπλάσια ποικιλία υλικών, πολλά από τα οποία προορίζονται για σαλάτες, «συναγωνίζονται» για μια θέση στα ξέχειλα ράφια. Μια από τις αιτίες για την αύξηση αυτή είναι η σχετικά πρόσφατη στροφή στη μεσογειακή διατροφή. [. . .]

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]