Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9786188430037
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Η ιδέα για τη συλλογή ξεκίνησε στα τέλη του 2Ο11 και η πρώτη επιλογή των κειμένων, τα οποία την απαρτίζουν, ολοκληρώθηκε μερικούς μήνες μετά. Εκείνη την περίοδο μία πολύ μικρή ομάδα ανθρώπων με διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες και διαδρομές βρέθηκε μαζί στο δρόμο επ` αφορμή των κινητοποιήσεων ενάντια στα μνημόνια και τη διάρρηξη του μέχρι τότε ισχύοντος κοινωνικού συμβολαίου από πλευράς ελληνικής αστικής τάξης και της διεθνούς κεφαλαιοκρατίας -δια μέσου ΕΕ και ΔΝΤ- εις βάρος τόσο της εργατικής τάξης όσο και των μικροαστικών, αλλά και μεσοαστικών στρωμάτων. Στην πόλη της Αθήνας, αυτές οι συνεχείς και μαζικές κινητοποιήσεις κατέληγαν στην πλατεία Συντάγματος, μπροστά από το κτίριο της Βουλής, όπου σε κάποιο σημείο δέχονταν σχεδιασμένη -και επιτυχημένη- επίθεση από τις δυνάμεις καταστολής προκειμένου να διαλυθεί το πλήθος. Η επιμονή, από την πλευρά των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις, στην επανάληψη της διαμαρτυρίας σε έναν χώρο όπου η καταστολή της αποδείχθηκε δεδομένη και επαναλαμβανόμενη, μας δημιούργησε ορισμένους προβληματισμούς. Αυτοί οι προβληματισμοί μάς οδήγησαν στην αναζήτηση πηγών και αναλύσεων οι οποίες πραγματεύονταν αυτά τα ζητήματα. Τα αποτελέσματα της αναζήτησης αυτής μας κατέστησαν σαφές ότι τα ερωτήματά μας μόνο καινοφανή δεν ήταν. Αντιθέτως, έχουν απασχολήσει τόσο το επαναστατικό κίνημα όσο και επιστημονικές πειθαρχίες ήδη από τον 19ο αιώνα.
Η συλλογή αυτή έρχεται, κατά κάποιον τρόπο, για να συνομιλήσει με ή να αναδείξει τα εξής δύο ζητήματα: το πιο γενικό -αυτό της επαναστατικής στιγμής- και το πιο ειδικό -αυτό του Χώρου σε σχέση με την εξέγερση ή την επανάσταση και κυρίως πώς το αστικό κράτος μεταβάλλει διαρκώς τον χώρο, για να καταστείλει με το μικρότερο πολιτικό και οικονομικό κόστος τις εξεγέρσεις που συμβαίνουν εντός του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Ο Σεραφείμ Ι. Σεφεριάδης είναι επίκουρος καθηγητής πολιτικής επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Visiting Fellow στο Πανεπιστήμιο του Cambridge (Clare Hall) και γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Φρειδερίκος Έγκελς (Friedrich Engels) γεννήθηκε το 1820, γόνος ενός επιτυχημένου Γερμανού βιομηχάνου. Σε ηλικία 24 ετών ο πατέρας του τον έστειλε στο Μάντσεστερ της Αγγλίας σε ένα εργαστήριο βάμβακος. Ο νεαρός Φρειδερίκος συγκλονίστηκε από τη φτώχια της πόλης και ξεκίνησε τη συγγραφή μιας έκθεσης η οποία δημοσιεύτηκε ως "Η κατάσταση των εργατικών τάξεων στην Αγγλία" - "Condition of the working classes in England" (1844). Λίγο αργότερα, στη Γαλλία, ο Έγκελς συναντά τον Μαρξ και εφεξής συνδέονται με μια εγκάρδια φιλία. Συμμερίστηκε της απόψεις του Μαρξ σχετικά με τον καπιταλισμό και είχε ιδιαίτερη ικανότητα στο να γράφει λόγους που επρόκειτο να απαγγελθούν στο ευρύ πλήθος. Ο Έγκελς έπειτα ακολούθησε τον Μαρξ στο Βέλγιο, αφού οι Πρωσικές αρχές πίεσαν τη Γαλλία να εξορίσουν τον δεύτερο. Το Βέλγιο τότε αποτελούσε μια χώρα όπου υπήρχε περισσότερη ελευθερία έκφρασης συγκριτικά με τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Το 1846 δημιούργησαν την "Κομμουνιστική επιτροπή ανταπόκρισης" ("Communist correspondence committee") με σκοπό να συνενώσουν τους σοσιαλιστές ηγέτες που ζούσαν σε διάφορα μέρη της Ευρώπης. Οι σοσιαλιστές στην Αγγλία, επηρεασμένοι από αυτή την έντονη κινητικότητα αποφάσισαν να διαμορφώσουν ένα νέο οργανισμό, την "Κομμουνιστική Συνομοσπονδία" ("Communist League"). Σκοπός αυτής της οργάνωσης ήταν η "ανατροπή της αστικής τάξης, η επικράτηση του προλεταριάτου, η απεμπόληση της παλαιάς καπιταλιστικής κοινωνίας που βασίζεται σε ταξικούς ανταγωνισμούς και η εγκαθίδρυση μιας νέας αταξικής κοινωνίας όπου δε θα υπάρχει προσωπική ιδιοκτησία". Ο Έγκελς αργότερα επέστρεψε στη Γερμανία για λόγους οικονομικούς και εργάστηκε στην επιχείρηση του πατέρα του. Έτσι εξασφάλισε εισόδημα και για τον Καρλ Μαρξ. Οι δυο φίλοι κράτησαν στενή επαφή για τα επόμενα δώδεκα χρόνια. Εποικοινωνούσαν ταχυδρομικά κατά μέσο όρο με ένα γράμμα κάθε δυο μέρες. Μετά το θάνατο του Μαρξ το Μάρτη του 1883, ο Έγκελς αφιέρωσε τη ζωή του στην έκδοση και τη μετάφραση των έργων του Μαρξ μέχρι το θάνατό του στα 1895. Φυσικό επόμενο των ριζοσπαστικών θέσεων που πρέσβευε είναι η δημιουργία αντιλόγων και εξίσου ριζικών διαφωνιών που συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Είναι παρολαυτά φανερή η συμβολή του στην ανανέωση και δημιουργία νεότερων φιλοσοφικών ιδεών που πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Lenin Vladimir Illic (22 Απριλίου 1870 - 21 Ιανουαρίου 1924).
Ο Βλαδίμηρος Ίλιτς Ουλγιάνωφ που επωνομάστηκε Λένιν, προσεχώρησε στα επαναστατικά κινήματα της Ρωσίας ήδη στα χρόνια που σπούδαζε νομικά. Μετά από σύντομη παραμονή στην Ελβετία, συνελήφθη το 1895 στη Ρωσία λόγω πολιτικής προπαγάνδας κατά του καθεστώτος και εξορίστηκε στα χρόνια 1897-1900 στη Σιβηρία. Από το 1900 βρίσκεται με μια διετή διακοπή στο εξωτερικό, όπου ιδρύει και αναπτύσσει ένα κόμμα στελεχών, το οποίο προορίζεται να αναλάβει την ηγεσία του προλεταριάτου στον αγώνα για το σοσιαλισμό. Αυτές οι κινήσεις οδήγησαν το 1903 σε διάσπαση του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της Ρωσίας. Το 1917 επέστρεψε ο Λένιν στη Ρωσία, με επίσημη υποστήριξη του γερμανικού κράτους, όταν ο A΄ παγκόσμιος πόλεμος ήταν ακόμα σε εξέλιξη.
Μετά την "Οκτωβριανή επανάσταση" ανέλαβε ο Λένιν την εξουσία ως ηγέτης των Μπολσεβίκων και προσπάθησε με εκτεταμένο μετασχηματισμό της οικονομίας και της κοινωνίας της Σοβιετικής Ένωσης που ανακηρύχθηκε εντωμεταξύ, να υλοποιήσει ένα μαρξιστικό μοντέλο διακυβέρνησης. Γίνεται πρόεδρος του Σοβιέτ του κομισαρίων του Λαού. Υπογράφει με τους Γερμανούς την συνθήκη του Μπρεστ Λιτόβσκ. Κερδίζει την εσωτερική αντεπανάσταση (Λευκορώσοι) ενώ για να αντιμετωπίσει τις οικονομικές δυσχέρειες εφαρμόζει την ΝΕΠ.
Τον Μάϊο του 1922 μένει παράλυτος από συμφόρηση, συνεχίζει όμως να διοικεί το κράτος ως το θάνατο του στις 21 Ιουνίου 1924.Το κεκτημένο του έμεινε παρακαταθήκη ως Λενινισμός.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
