Τι κάνετε όταν μια νέα γυναίκα εγκαθίσταται σπίτι σας -με το πρόσχημα πως δεν έχει πού να μείνει- κι αμέσως κερδίζει την εμπιστοσύνη των παιδιών σας; Το πορτρέτο της ίσως. Το Παιδί της Πρόνοιας, κορίτσι της πιάτσας, βαποράκι κάποιου ντίλερ κι ευκαιριακή πόρνη, ο Ολίβια κουβαλά ένα βαρύ παρελθόν κι ένα παρακινδυνευμένο παρόν. Λίγη απ΄ τη βία και τη διαφθορά του κόσμου χτυπά και τη δική σας πόρτα. Το καλό δεν είναι η άλλη όψη του κακού, όπως ούτε το άσπρο η άλλη όψη του μαύρου, κι η Ολίβια καταφέρνει να κλονίσει όλες τις αρχές της γυναίκας που της προσφέρει στέγη. Αδιόρθωτα αφελής, ακόλαστη εν αγνοία της, θύμα της ζωής, γεμάτη ζωτική ενέργεια που ξεπερνά κάθε εμπόδιο. Μ΄ ένα σκληρό ρεαλισμό που συνταιριάζει συναίσθημα και ειρωνεία, η Marie Desplechin αγγίζει τα ευαίσθητα σημεία μας: τα δήθεν, τις μικρές προδοσίες, τους ασήμαντους μικροσυμβιβασμούς, σημεία στα οποία κρίνεται καθημερινά η ηθική μας επιβίωση.