Ο Βασίλης Καρασμάνης είναι διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και Καθηγητής Φιλοσοφίας στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Ειδικεύεται στην αρχαία φιλοσοφία, στην αρχαία επιστήμη και στην ιστορία και φιλοσοφία της τεχνολογίας.
Έχει δημοσιεύσει 50 άρθρα σε διεθνή και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά και έχει επιμεληθεί (ή συνεπιμεληθεί) οκτώ τόμους με συλλογές άρθρων, δύο εκ των οποίων από το Oxford University Press και έναν από το Cambridge University Press.
Έχει διδάξει και έχει δώσει διαλέξεις σε πολλά σημαντικά πανεπιστήμια (Οξφόρδη, Κέμπριτζ, Εδιμβούργο, Βενετία, Πρίνστον, Παρίσι, Βερολίνο κ.ά.). Πολλοί ξένοι σημαντικοί φιλόσοφοι έχουν αναφερθεί στο έργο του.
Διετέλεσε Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών (1994-2004), Πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας (2011-2012), Πρόεδρος της European Society for Ancient Philosophy (1997-2010) και Μέλος του ΔΣ της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Φιλοσοφικών Εταιρειών (FISP).
Ο Ιωάννης Κ. Μουρμούρης είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Οικονομικής και Μάνατζμεντ των Μεταφορών στο Τμήμα Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Ανάπτυξης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και Διευθυντής του Μεταπτυχιακού Προγράμματος "Διεθνών Οικονομικών και Επιχειρηματικών Σχέσεων".
Είναι Διδάκτωρ στην Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων (Docteur d΄Etat es Sciences des Gestion) του Πανεπιστημίου Paris-Dauphine. Αναγορεύτηκε επίσης Διδάκτωρ Μηχανικός στην Επιχειρησιακή Έρευνα με εφαρμογή στις Μεταφορές. (Docteur Ingenieur en Statistique Mathematique. Specialite: Recherche Operationnelle) του Πανεπιστημίου Pierre et Marie Curie.
Είναι διπλωματούχος στον Σχεδιασμό και Χωροταξία D.E.A. "Amenagement Regional - Planification - Urbanisme", του Πανεπιστημίου Paris - Sorbonne, καθώς και Αρχιτέκτων Μηχανικός του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου.
Έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο Paris - Dauphine (1983-87) και έχει διατελέσει ερευνητής στα Institut de Statistique de l΄ Universite de Paris) (1979-81), Laboratoire d΄ Economie des Transports (1986-87) και Institute d΄ Economie des Transport Maritimes.
Εργάσθηκε κατά τα έτη 1983-87 ως Σύμβουλος και Διευθυντής Έρευνας στο INRETS (Institut National de Recherche sur les Transports et leur Securite) της Γαλλίας και στο Εργαστήριο LAMDADE (Laboratoire d΄ Analyse et Modelisation de Systemes pour l΄ Aide a la Decision) του Πανεπιστημίου Paris - Dauphine.
Συμμετείχε σε πλήθος συνεδρίων και δραστηριοποιείται στα Διεθνή Ερευνητικά Δίκτυα "EURO-MCDM", "ESIGMA", "Combinatorial Group", "RESAUX", "STELLA" και "NECTAR".
Από το 1988-1993 εργάσθηκε ως Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής στην Εταιρεία "ΑΝΑΠΛΑΣΗ Α.Ε." (Ανάπτυξης και Διαχείρισης Ακίνητης Περιουσίας) του ομίλου Εταιρειών της "Εμπορικής Τράπεζας Ελλάδος", Vice President στην "Citibank Shipping Bank S.A." του Ομίλου "Citicorp" (Ναυτιλία, Μεταφορές, Ενέργεια), καθώς και Executive Director στον Όμιλο "GLOBE GROUP OF COMPANIES S.A." (Ναυτιλία, Βιομηχανίες Τροφίμων και Κλωστοϋφαντουργία). Κατά την περίοδο 1997-2000 διετέλεσε Διεθύνων Σύμβουλος στον Ο.Σ.Ε. (Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδος).
Διετέλεσε Διεθνής Εμπειρογνώμων και συνεργάζεται με την Ευρωπαϊκή Διαρκή Σύνοδο Υπουργών Μεταφορών (European Conference of Ministers of Transports) και τη Διεθνή Ένωση Σιδηροδρόμων (International Union of Railways), Παρίσι, Γαλλία.
Αναγορεύθηκε σε Πρόεδρο της Νοτιοανατολικής Ευρωπαϊκής Ένωσης Σιδηροδρόμων (South Eastern European Railways Organisations) (1997-1999), καθώς και Πρόεδρος της Παγκόσμιας Οικονομικής Επιτροπής Μεταφορών (Transportation Economics and Finance Committee) της Διεθνούς Ένωσης Σιδηροδρόμων I.U.R.: International Union of Railways (1999-2000).
Τα επαγγελματικά και ερευνητικά του ενδιαφέροντα καλύπτουν τους χώρους διοικητικής επιστήμης, πληροφορικής και οικονομικής μεταφορών και υποδομών με εφαρμογές στην αναδιοργάνωση επιχειρήσεων, τον καθορισμό στρατηγικής και ανάπτυξης, την αξιολόγηση επενδύσεων και έργων και τη χωροθέτηση δραστηριοτήτων.
Η Γιούλη Ράπτη είναι επίκουρη καθηγήτρια φιλοσοφίας στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σπούδασε φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστήμιου Αθηνών και συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Universite Paris I Pantheon-Sorbonne, με αντικείμενο τη νεότερη και σύγχρονη φιλοσοφία και αισθητική. Μελέτησε κυρίως τους φιλοσόφους της Κοινωνικοκριτικής Σχολής της Φραγκφούρτης. Το 1995 έλαβε τον τίτλο της διδάκτορος, με επιβλέποντα καθηγητή τον Olivier Revault-d’Allonnes.
Διδάσκει στο ΕΜΠ φιλοσοφία, φιλοσοφία της τέχνης και φιλοσοφία του περιβάλλοντος, καθώς και στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Είναι συνεργάτρια του μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών της Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ. Ειδικεύεται κυρίως στη σύγχρονη αισθητική και φιλοσοφία της τέχνης, σε θέματα που αφορούν το μέλλον της αισθητικής και της τέχνης στη σύγχρονη εποχή (ζωγραφική, φωτογραφία, κινηματογράφος).
Έχει δημοσιεύσει 38 άρθρα σε διεθνή και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά και σε συλλογικούς τόμους. Έχει επιμεληθεί το σύγγραμμα του γάλλου φιλοσόφου-αισθητικού Marc Jimenez, "Τι είναι η αισθητική;" (Νεφέλη, 2014)
