Έχοντας αφομοιώσει το ύφος και την τεχνική του κρητικού θεάτρου, ο Ζακυνθινός κυρ Θεόδωρος Μοντσελέζε -αγνώστων λοιπών στοιχείων- γράφει μια τραγωδία προς ανάγνωση.
Η "Ευγένα" τυπώνεται στη Βενετία το 1646, συμπεριλαμβάνεται από τον Λέοντα Αλλάτιο στη μεγάλη συλλογή των θεατρικών έργων της εποχής και φυλάσσεται σήμερα στη βιβλιοθήκη του Ελληνικού Κολλεγίου του Αγίου Αθανασίου της Ρώμης. Η "Ευγένα" -ένα βιβλίο που ελάνθανε πάνω από τρεις αιώνες- παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό με την κρυφή ελπίδα να ανεβαστεί στη σκηνή.
Ο Mario Vitti γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και εγκαταστάθηκε στην Ιταλία μόλις τελείωσε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Εκεί σπούδασε και σταδιοδρόμησε ως καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας. Για τη συμβολή του στις νεοελληνικές σπουδές τιμήθηκε με τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα από τα Πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης, του Παρισιού και της Λευκωσίας. Ολοκλήρωσε την ακαδημαϊκή διδασκαλία στη μεσαιωνική πόλη Βιτέρμπο, στα βόρεια περίχωρα της Ρώμης, όπου τελικά περνά τον περισσότερο χρόνο απασχολούμενος, όπως λέει, με τα αγαθά της γης και των γραμμάτων.
Ο Mario Vitti ανακάλυψε και αξιοποίησε λανθάνοντα έργα όπως το δράμα του Μοντσελέζε "Ευγένα" (1965) ή πολύτιμα κειμήλια του Κάλβου (δύο τόμοι 1960 και 1963)· κατεύθυνε την προσοχή σε παραγνωρισμένα αριστουργήματα επανεκδίδοντας τη "Στρατιωτική ζωή εν Ελλάδι" (1977) και το "Έρωτος αποτελέσματα" (1993)· ανάλυσε έργα αποφασιστικής σημασίας για την πορεία της λογοτεχνίας, ιδιαίτερα της ηθογραφίας ("Ιδεολογική λειτουργία της ελληνικής ηθογραφίας", 1974) και του μοντερνισμού ("Η Γενιά του Τριάντα: ιδεολογία και μορφή", 1977).
