Η σύζυγος του Έισα Λέβενταλ, συντάκτη ενός μικρού περιοδικού, λείπει σε ταξίδι. Μόνος στη Νέα Υόρκη, που πλήττεται από καύσωνα, ο Λέβενταλ πρέπει να φροντίσει την οικογένεια του αδελφού του, που δουλεύει σε άλλη πόλη και του οποίου ο μικρός γιος είναι άρρωστος. Ένα βράδυ συναντά έναν παλιό γνωστό του, τον Όλμπι, που τον κατηγορεί πως του κατέστρεψε τη ζωή. Στην αρχή ο Λέβενταλ προσπαθεί να απαλλαγεί από τον Όλμπι, αυτός όμως γίνεται η σκιά του, μια δαιμονική σκιά που σταδιακά τον πείθει για την ενοχή του και μετατρέπει τη ζωή του σε εφιάλτη, βυθίζοντας τον στην παράνοια και στο φόβο. Σε αυτό το δεύτερο μυθιστόρημά του, το οποίο οι New York Times χαρακτήρισαν ως «έναν ντοστογιεφσκικό εφιάλτη γραμμένο με ασυνήθιστη δύναμη και οξυδέρκεια», ο Σωλ Μπέλοου ξεδιπλώνει ήδη όλη τη μαεστρία και τη μεστότητα που του χάρισαν πολλά βραβεία και, βεβαίως, το 1976, το Βραβείο Νόμπελ.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]