Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9788862390149
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Το "Τενεκεδένιο ταμπούρλο", το πρώτο μυθιστόρημα της "Τριλογίας του Ντάντσιχ", θεωρείται ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους του λεγόμενου μαγικού ρεαλισμού και ένα από τα σημαντικότερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας το δεύτερου μισού του 20ου αιώνα.
Ο ήρωας του βιβλίου, ο Όσκαρ Ματσεράτ, έγκλειστος σε ψυχιατρείο, αναπολεί τη ζωή του και συγγράφει την αυτοβιογραφία του. Αναπόσπαστο εξάρτημά του είναι το τενεκεδένιο ταμπούρλο του, δώρο που έλαβε στα τρίτα γενέθλια της ζωής του, όταν αποφάσισε να πάψει να μεγαλώνει επειδή ο κόσμος των ενηλίκων ήταν βασισμένος στη στενοκεφαλιά και τη διπροσωπία.
Πράγματι τα χρόνια περνούν αλλά ο Όσκαρ δεν μεγαλώνει. Παραμένει ένα τρίχρονο παιδάκι, χτυπάει το τενεκεδένιο ταμπούρλο του και ουρλιάζει με τη φοβερή φωνή του που έχει τη δύναμη να σπάει τζάμια. Μολονότι μικρός το δέμας, ο Όσκαρ ερωτεύεται μπόλικες φορές, αποκτά απόγονο και βιώνει την ιστορία της Γερμανίας από την άνοδο του ναζισμού και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Οι ναζιστικές θηριωδίες, η πολεμική αιματοχυσία και η σχιζοφρενής, ενοχική και ανειλικρινής κοινωνία της μεταπολεμικής Γερμανίας συνθέτουν το σκηνικό της ζωής του Όσκαρ.
Το "Τενεκεδένιο ταμπούρλο" δέχτηκε σφοδρή επίθεση από του περισσότερους γερμανούς κριτικούς όταν πρωτοκυκλοφόρησε το 1959, ενώ η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία το χαρακτήρισε βλάσφημο και ανήθικο. Ωστόσο δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το "Τενεκεδένιο ταμπούρλο" έκανε παγκοσμίως γνωστό τον συγγραφέα του και του χάρισε, αν και με 40 χρόνια καθυστέρηση, το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
(εφημερίδα "La Repubblica", Ιταλία)
Ο Γκύντερ Γκρας γεννήθηκε το 1927 στην ελεύθερη πόλη του Ντάντσιχ, το σημερινό Γκντανσκ της Πολωνίας, από πατέρα Γερμανό και μητέρα Πολωνέζα. Για να ξεφύγει από τα ασφυκτικά πλαίσια της "καθολικής μικροαστικής οικογένειάς του", όπως έχει πει ο ίδιος, προσελήφθη στα 15 του χρόνια στην Κρατική Υπηρεσία Εργασίας και δύο χρόνια αργότερα, τον Νοέμβριο του 1944, κατατάχθηκε στα διαβόητα Waffen SS, όπως εξομολογήθηκε στην (πρόσφατη) αυτοβιογραφία του. Τον Μάρτιο του 1945, υπηρετώντας στη 10η Μεραρχία των Panzer SS, ο Γκρας τραυματίστηκε και αιχμαλωτίστηκε από τους Αμερικανούς. Μετά τον πόλεμο έκανε διάφορες δουλειές, από ανθρακωρύχος ως λιθοξόος. Φοίτησε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Ντύσελντορφ και στο Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών του Βερολίνου, όπου σπούδασε γλυπτική και γραφιστική και έζησε λίγα χρόνια στο Παρίσι ερχόμενος σε επαφή με λογοτεχνικούς κύκλους. Το 1956 ο Γκρας έκανε την πρώτη λογοτεχνική του εμφάνιση με μια συλλογή ποιημάτων. Μετά τον πόλεμο, ο Γκρας δραστηριοποιήθηκε στο πλαίσιο της "Ομάδας 47" -μαζί με τον Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ, τον Μάρτιν Βάλζερ, τον Ζίγκφριντ Λεντς, την Ίνγκεμπορ Μπάχμαν, κ.ά.- μια ομάδα διανοούμενων που κοινό χαρακτηριστικό τους ήταν το πρόβλημα της συλλογικής συνείδησης στη μεταναζιστική Γερμανία. Απέκτησε παγκόσμια φήμη με την "Τριλογία του Ντάντσιχ": "Το τενεκεδένιο ταμπούρλο" (1959, μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Φόλκερ Σλέντορφ, είκοσι χρόνια αργότερα), "Γάτα και ποντίκι" (1961), "Σκυλίσια χρόνια" (1963). Ακολούθησαν μεταξύ άλλων "Ο Μπουτ, το ψάρι" (1979), "Δυσοίωνα κοάσματα (1992), "Ένα ευρύ πεδίο" (1995), "Ο αιώνας μου" (1999), "Σαν τον κάβουρα" (2002) και φυσικά η αυτοβιογραφία του "Ξεφλουδίζοντας το κρεμμύδι" (2006). Σε όλη την πορεία του παρέμεινε -και παραμένει- έντονα πολιτικοποιημένος, υποστηρίζοντας το κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών τη δεκαετία του 1960 (υπήρξε σύμβουλος του Βίλι Μπραντ), φιλειρηνιστής με πύρινα άρθρα στον Τύπο εναντίον των νατοϊκών βομβαρδισμών στη Σερβία και της αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ, αλλά και κατά του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, μεταξύ άλλων. Το 1999 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του.
(φωτογραφία: Isolde Ohlbaum)
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
