Σ’ ένα στρατόπεδο του ΟΗΕ στη Μοζαμβίκη, συμβαίνει μια αναπάντεχη τραγωδία: ξαφνικά, διάφοροι κυανόκρανοι εκρήγνυνται. Ο υπολοχαγός Ρίζι αδυνατεί να αναγνωρίσει τους νεκρούς. Ένα πέος που βρίσκεται στην Εθνική Οδό αποτελεί σοβαρό τεκμήριο. Για την ταυτοποίηση καλείται η γνωστότερη πόρνη και διαβόητη μάγισσα της περιοχής, μια και γνωρίζει καλά τα σώματα των στρατιωτών.

Μέσα από σκηνές στις οποίες το κωμικό εναλλάσσεται με το τραγικό, το πραγματικό με το ονειρικό, το παρόν με το παρελθόν, ο Μία Κότου απεικονίζει την πρόσφατη ιστορία της Μοζαμβίκης: την αποικιοκρατία, τον εμφύλιο, τον σοσιαλισμό, τον καπιταλισμό, την τεράστια ελπίδα που προκάλεσε η ανεξαρτησία, την κατάχρηση της εξουσίας από τους χθεσινούς ήρωες υπό το βλέμμα της διεθνούς κοινότητας, τον τρόπο που βλέπουν οι ντόπιοι τη Δύση.

Ο Μία Κότου γεννήθηκε το στη Μοζαμβίκη το 1955 (η χώρα τότε ήταν πορτογαλική αποικία) από γονείς Πορτογάλους εξόριστους. Εντάχτηκε στο αριστερό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Μοζαμβίκης και δούλεψε ένα διάστημα σαν δημοσιογράφος στην εφημερίδα της οργάνωσης. Όταν η χώρα έγινε ανεξάρτητη ως λευκός μπορούσε να αποκτήσει την πορτογαλική υπηκοότητα και να γυρίσει στην Ευρώπη, αλλά αρνήθηκε. Σήμερα εργάζεται ως βιολόγος σε ένα νησάκι που λόγω του φυσικού του πλούτου θεωρείται προστατευόμενη περιοχή.

Έχει τιμηθεί με τα βραβεία Camões, Neustadt και το βραβείο της Νοτιοαμερικανικής Ένωσης Λογοτεχνίας και ήταν υποψήφιος για το βραβείο Booker.

Η έκδοση συμπληρώνεται με πλήθος πληροφορίες για τη Μοζαμβίκη, την ιστορία και τη λογοτεχνία της, καθώς και με απόσπασμα συνέντευξης του Μία Κότου.

Το μυθιστόρημα μεταφέρθηκε το 2010 στον κινηματογράφο σε σκηνοθεσία João Ribeiro.