(. . .) Ο Κατσάνης με μια απαράμιλλη τεχνική - θεατρικούς διαλόγους που διακόπτονται από εσωτερικούς μονολόγους και ζωντανές κινηματογραφικές εικόνες - η οποία είναι καρπός της θητείας του στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, αναδεικνύει τον έρωτα ως την υπέρτατη έκφραση της ελευθερίας. Ελευθερία την οποία μπορούμε να βιώσουμε ολοκληρωτικά μόνο αν απαλλαγούμε από τις κάθε λογής προκαταλήψεις που μας έχουν φορτώσει όσοι αποστρέφονται, μισούν ή μάχονται το ίδιο τους το σώμα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]