Ο ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ ήταν γοητευμένος από το αδύνατο. Και έτσι συνέλαβε, τετρακόσια χρόνια νωρίτερα, το σκίτσο ενός μεταφορικού οχήματος με δύο τροχούς, μία σέλα, οπίσθια κίνηση με πετάλια και ένα τροχό με οδοντωτή αλυσίδα: αυτό που θα ονομάζαμε πολύ αργότερα ποδήλατο. . . Ο χειρόγραφος κώδικας με το σχέδιο βρέθηκε επίσημα το 1972 στη Μαδρίτη, αλλά. . . Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Χοσέ Δανιέλ Φιέρρο είναι ερωτευμένος με μια αμερικανίδα μπασκετμπολίστρια. Αν δεν είχε σπάσει τον αστράγαλό του κατεβαίνοντας τις σκάλες της Ταινιοθήκης, δεν θα είχε ανακαλύψει το γυναικείο μπάσκετ. . . για να μπλέξει σε μια υπόθεση απαγωγής και αφαίρεσης νεφρού της εν λόγω μπασκετμπολίστριας, στο Μεξικό. Ο Τζέρυ εγκατέλειψε τη Σαϊγκόν με το τελευταίο αμερικάνικο ελικόπτερο. Ένας Βούλγαρος, παλιός συνεργάτης στη διακίνηση ναρκωτικών, επιστρέφει από το παρελθόν για μια ύποπτη αποστολή. . . Αναρχικός ακτιβιστής, ο Άνχελ δελ Ιέρρο, ο επονομαζόμενος και Άγγελος του Θανάτου, μεταμφιέζεται διαδοχικά σε καλόγρια, σενεγαλέζο καμπούρη, οργανοπαίχτη, ινδό Βραχμάνο, απόστρατο συνταγματάρχη και ζητιάνο, για να πολεμήσει τους φασίστες και, κυρίως, το φρικτό Βαρόνο ντε Κένιγκ, ειδικό στους εκβιασμούς, τις μίζες και τις δολοφονίες, στις συνδικαλιστικές αντιπαραθέσεις της Βαρκελώνης της δεκαετίας του είκοσι. Τι συνδέει έναν ιδιοφυή ιταλό ζωγράφο - εφευρέτη, έναν κουτσό μεξικάνο συγγραφέα, έναν αμερικανό μισθοφόρο, έναν ισπανό επαναστάτη και πολλούς άλλους ήρωες; Ο Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο ΙΙ, με τη μαγεία του λόγου, σπάζοντας τα σχήματα του παραδοσιακού αστυνομικού μυθιστορήματος, συγκεντρώνει διαφορετικούς κόσμους κάτω από τη «μεγάλη έναστρη νύχτα των παραμυθάδων» στο«Ποδήλατο του Λεονάρντ», που του έφερε το 1996, για τρίτη φορά, το Βραβείο Χάμμετ (βραβείο του καλύτερου λατινοαμερικανικού αστυνομικού μυθιστορήματος), μετά τη «Ζωή την ίδια» και το «Με τέσσερα χέρια».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]