«Το παιχνίδι του Έρωτα και του Θανάτου» είναι ένα μέρος από το πολύπτυχό μου της Γαλλικής Επανάστασης. Είναι παραπάνω από εικοσιπέντε χρόνια που συνέλαβα και σχεδίασα το σύνολο της δραματικής αυτής εποποιΐας. Οι περιστάσεις μ` ανάγκασαν να την διακόψω. Δεν την παράτησα, όμως, ποτέ. Έγραφα το 1900, ενώ παρακολουθούσα, στους Escoliers, τις παραστάσεις του «Δαντών» και συνέθετα τη «14 Ιουλίου». [. . .] Όσοι έχουν κάποια στενώτερη γνωριμιά με τη γαλλική Επανάσταση, θ` αναγνωρίσουνε με το πρώτο βλέμμα τους πραγματικούς ανθρώπους και τα πραγματικά γεγονότα που χρησίμεψαν για θέμα στο τραγικό μου «Παιχνίδι». [. . .]
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
Ο Ρομαίν Ρολλάν γεννήθηκε το 1866 στη Γαλλία. Βραβεύτηκε από τη Γαλλική Ακαδημία για τη διατριβή του με τίτλο: Η Γέννηση του Νεότερου Λυρικού Θεάτρου. Διορίστηκε καθηγητής Ιστορίας στην Εκόλ Νορμάλ το 1895. Πέντε χρόνια αργότερα οργάνωσε το πρώτο διεθνές συνέδριο της Ιστορίας της Μουσικής.
Στο διάστημα από το 1895 έως το 1902 έγραψε πολλά θεατρικά έργα, τα οποία είχε εμπνευστεί από τη Γαλλική Επανάσταση: Δαντών, 14 Ιουλίου, Θρίαμβος του Λόγου κ.ά. Έγραψε επίσης έργα τεχνοκριτικά και ιστορικά: Φραγκίσκος Μιλλέ, Βίος του Μπετόβεν, Το Λαϊκό Θέατρο κ.ά. Όταν κηρύχθηκε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, διέφυγε στην Ελβετία, όπου δημοσίευσε το αντιπολεμικό μανιφέστο του Υπέρ την Σύγκρουσιν. Το 1915 του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ για τη Λογοτεχνία.
Το μεγαλύτερο και κυριότερο έργο του είναι ο Ζαν Κριστόφ που έχει ως θέμα τον Μπετόβεν. Άλλα έργα του είναι: Το Εσωτερικό Ταξίδι, το οποίο αποτελεί την πνευματική αυτοβιογραφία του, Μαχάτμα Γκάντι, οι βιογραφίες Γκαίτε και Μπετόβεν, τα μυθιστορήματα Αννέτα και Σύλβια, Μήτηρ και Υιός, το πολεμικό διήγημα Πέτρος και Λουκία, το θεατρικό Λιλουλί κ.ά.
Από τις Εκδόσεις Γκοβόστη κυκλοφορούν τα εξής έργα του: Μαγεμένη Ψυχή, Ζαν Κριστόφ, Μπερλιόζ, Μπετόβεν και Μιχαήλ Άγγελος.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Τάκης Μπαρλάς (1893-1974). Ο Τάκης Μπαρλάς γεννήθηκε στη Λευκάδα, όπου πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάστηκε αρχικά στο Υπουργείο Οικονομικών, θέση από την οποία απομακρύνθηκε το 1917 και το 1922, υπηρέτησε επίσης ως νομαρχιακός υπάλληλος και συνταξιοδοτήθηκε με το βαθμό του Γενικού Διευθυντή στο Υπουργείο Τύπου. Παράλληλα ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία. Αγωνίστηκε ως εθελοντής κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων και παράλληλα δημοσίευε πατριωτικούς στίχους στην Ακρόπολη του Βλάση Γαβριηλίδη. Πήρε μέρος επίσης στη Μικρασιατική Εκστρατεία, ενώ κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής φυλακίστηκε από τους γερμανούς και απελευθερώθηκε μετά από μεσολάβηση της Ένωσης Συντακτών. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε κατά τη διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων με δημοσιεύσεις στίχων και μεταφράσεων σε έντυπα όπως ο Νουμάς, ο Καλλιτέχνης, ο Βωμός και η Νέα Ζωή (Αλεξάνδρειας). Το 1944 κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή, με τίτλο Θυσία αλαλαγμού, που τιμήθηκε με το βραβείο του Συνδέσμου Ελλήνων Λογοτεχνών. Τιμήθηκε επίσης με το Αʼ Κρατικό Βραβείο ποίησης (1967 για τα Ποιήματα). Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Τάκη Μπαρλά βλ. Γ[ιάκος] Δημ., «Τάκης Μπαρλάς», Νέα Εστία 97, ετ.ΜΘ΄, 1η/1/1975, αρ.1140, σ.49-50 και χ.σ., «Μπαρλάς Τάκης», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 10. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
