Το μπλε που αγκαλιάζει, δεν είναι παραμύθι όμως ξεκίνησε σαν παραμύθι. Ένα βιβλίο που γεννήθηκε μέσα από μια ανάμνηση που με πόνεσε και με πονάει ακόμη. Η ανάγκη να νιώσω ότι δεν είμαι μόνη, η ανάγκη να πιάσω το χέρι κάποιου τις δύσκολες στιγμές, όταν πήρα τη διάγνωση των παιδιών μου. Μέσα από αυτό το βιβλίο, θα προσπαθήσω να κρατήσω το χέρι της μητέρας που παίρνει την ίδια διάγνωση για το παιδί της και νιώθει την δική μου μοναξιά. Θα ήθελα να δώσω το χέρι στους γονείς που δεν έτυχε να πάρουν διάγνωση και να τους δείξω το δρόμο που βαδίζουμε εμείς. Θα ήθελα να δει ο δάσκαλος, τι αισθάνονται τα παιδιά μας στο χώρο του σχολείου. Ποια μαγεία κρύβεται μέσα τους! Αυτό το βιβλίο δεν είναι παραμύθι, είναι μια ιστορία αληθινή γεμάτη παραμύθια!