Το μοτίβο της εκλογής των μικρών κουτιών
zoom in
Προσθήκη στα αγαπημένα

Το μοτίβο της εκλογής των μικρών κουτιών

Sigmund Freud

Το περίφημο αυτό κείμενο του Sigmund Freud, δημοσιεύεται για πρώτη φορά το 1913. Από την αλληλογραφία του βγαίνει το συμπέρασμα ότι η ιδέα γι` αυτό το έργο του ήρθε τον Ιούνιο του 1912. Σ` ένα γράμμα του -στον Ferenzi, με ημερομηνία 7 Ιουλίου 1913- άφηνε να εννοηθεί πως στην πραγμάτωση αυτού του έργου είχε παίξει ρόλο ένας "υποκειμενικός παράγοντας", το γεγονός δηλαδή ότι και ο ίδιος είχε τρεις κόρες.

Δύο σκηνές από τον Σαίξπηρ δίνουν την αφορμή στο Φρόυντ γι` αυτό το κείμενο. Η μία είναι από τον "Έμπορο της Βενετίας", όπου η όμορφη και συνετή Πόρσια καλείται να διαλέξει άντρα επιλέγοντας ανάμεσα σε τρία κουτιά, από χρυσό, ασήμι και μολύβι, που της προσφέρουν οι τρεις μνηστήρες που τη διεκδικούν. Η άλλη είναι από τον "Βασιλιά Ληρ", όταν γέρος πια αποφασίζει να μοιράσει το βασίλειό του στις τρεις θυγατέρες του ανάλογα με την αγάπη που θα εκφράσουν γι` αυτόν.

Τις δύο αυτές σκηνές ο Φρόυντ τις ανάγει στους μύθους και στα παραμύθια, και εξετάζει το μοτίβο των τριών γυναικών είτε ως προς το ρόλο και την καταγωγή των μυθικών τριαδικών θεών του πεπρωμένου (Μοίρες, Ώρες, Χάριτες, για παράδειγμα) είτε ως προς τη λειτουργία της τρίτης αδελφής ή κόρης στα παραμύθια (στα παραμύθια των Γκριμμ, για παράδειγμα). Γιατί η εκλογή γέρνει προς την τρίτη; Τι αντιπροσωπεύουν τα κουτιά στο όνειρο; Ποια είναι η σχέση της εκλογής με το θάνατο; Ποια η διαδικασία της αντικατάστασης;

" [...] Η αναδρομική διασκευή που επιχείρησε ο λογοτέχνης με βάση ένα μύθο, τον οποίο παραποίησε η μετάλλαξη της επιθυμίας, αφήνει να διαφανεί το παλιό του νόημα τόσο καθαρά που μας δίνει ίσως τη δυνατότητα και για μία προφανή, αλληγορική ερμηνεία του μοτίβου. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτές που απεικονίζονται εδώ είναι οι τρεις αναπόφευκτες σχέσεις του άντρα με τη γυναίκα: η τεκνογόνος, η σύντροφος, η εξολοθρεύτρια. Ή οι τρεις μορφές που παίρνει κατά τη διάρκεια της ζωής του η μητέρα... [...]."

Sigmund Freud

Sigmund Freud (Συγγραφέας)

Ο πατέρας της ψυχανάλυσης γεννήθηκε το 1856 στο Φράιμπεργκ της Μοραβίας, από γονείς εβραϊκής καταγωγής. Σπούδασε ιατρική στη Βιέννη. Μαθητής του περίφημου Γάλλου νευρολόγου Σαρκό στη Σαλπερτιέρ (1885-86), επιστρέφει στη Βιέννη και αρχίζει να ασκεί το επάγγελμά του σε συνεργασία με τον Μπρόιερ (1895-1897), χρησιμοποιώντας την ύπνωση για τη διερεύνηση του ψυχικού κόσμου των ασθενών του. Η θεμελίωση της θεωρίας του για τις ψυχικές παθήσεις και την τεχνική της ψυχανάλυσης συναντά την εχθρότητα όλου του ιατρικού κατεστημένου. Ωστόσο η πελατεία του πληθαίνει καθημερινά και βρίσκει οπαδούς στη νεώτερη γενιά ιατρών. Το 1938, μετά την κατάληψη της Αυστρίας απ΄ τους ναζιστές, καταφεύγει στο Λονδίνο με την κόρη του Άννα. Υποφέρει από καρκίνο του λάρυγγα. Ενώ εργάζεται πάνω σε μια ψυχαναλυτική μελέτη για τον "Χίτλερ και το Ναζισμό", μια προσβολή τον ρίχνει καταγής και εκπνέει τη νύχτα της 23ης προς την 24η Σεπτεμβρίου 1939. Στα σημαντικότερα έργα του περιλαμβάνονται: "Μελέτες για την υστερία", 1895, "Η ερμηνεία των ονείρων", 1900, "Μελέτη για τα όνειρα", 1901,"Ψυχοπαθολογία της καθημερινής ζωής", 1901, "Τρία δοκίμια για τη θεωρία της σεξουαλικότητας", 1903, "Τοτέμ και ταμπού", 1913, "Εισαγωγή στην ψυχανάλυση", 1916, "Το εγώ και το εκείνο", 1923, "Νεύρωση και ψύχωση", 1924, "Αναστολές, συμπτώματα και άγχος", 1926, "Η αρρώστια του πολιτισμού", 1930, "Η γυναικεία σεξουαλικότητα", 1931, "Σχόλιο για τον αντισημιτισμό", 1938, "Ο Μωυσής και ο μονοθεϊσμός", 1939.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Πάνος Αλούπης (Μεταφραστής)


Εκδότης:
Τόπος Έκδοσης:
Αθήνα
Τόμος:
1
Δέσιμο:
Χαρτόδετο
Σελίδες:
32
Διαστάσεις:
21x14
Βάρος:
0.062 κιλά

Αξιολογήσεις

Γράψε μια αξιολόγηση