"Η μοίρα του μεταλλωρύχου Αλέκου ακολουθεί το γιο του. Μια νέα γενιά μεταλλωρύχων γεννιέται, σα φυσικό επακόλουθο, χωρίς κανείς να παραξενεύεται. Μόνο ο Αλέκος είναι μουδιασμένος τούτο το πρωινό Δευτέρας, νιώθει ότι πρόδωσε τα όνειρα που είχε κάνει για το παιδί του, ότι μάταια έκανε υπομονή χρόνια τώρα πιστεύοντας ότι έτσι θα εξασφαλίσει καλύτερο μέλλον στο γιο του. Τελικά ο Αλέκος συνειδητοποίησε ότι όσο υπάρχουν μεταλλεία σε τούτον τον τόπο, η δουλειά θα πηγαίνει από τον πατέρα στο γιο. Γιατί το Λαύριο είναι τα Μεταλλεία και τα Μεταλλεία το Λαύριο. Και η ζωή τους ήταν ένα με τα Μεταλλεία". Ο Αλέκος, η Κατερίνα, ο Κώστας και η Αγάπη προσπαθούν να επιβιώσουν στην πόλη της σκουριάς. Τα χρόνια περνούν, οι συνθήκες αλλάζουν... η ζωή, η κοινωνία και η πόλη αλλάζουν. Δίπλα στις μεταλλευτικές-μεταλλουργικές επιχειρήσεις έρχονται να προστεθούν κι άλλου είδους εργοστάσια. Ο πληθυσμός αυξάνεται, οι βιομηχανικοί εργάτες πληθαίνουν. Κι εκεί που νομίζεις ότι δεν υπάρχει ελπίδα, τα πάντα φωτίζονται από τη λάμψη του ασημιού. Η ζωή και το Λαύριο σε πρώτο πλάνο.