`Την εποχή που ο Τζιορντάνο Μπρούνο καιγόταν στη Ρώμη ως αιρετικός, ο Μεγάλος Μογγόλος αυτοκράτορας Ακμπάρ, πιστός μουσουλμάνος μόλις είχε ολοκληρώσει στην Άγκρα της Ινδίας μια μεγάλη κωδικοποίηση των κανόνων δικαίου που προστάτευαν τα δικαιώματα των μειονοτήτων, περιλαμβανομένης θρησκευτικής ελευθερίας για όλους!` Είναι όντως ο δυτικός πολιτισμός ο ανώτερος και το τελικό κριτήριο για όλους τους πολιτισμούς; Τι σημαίνει πολιτισμός; Ποια η σχέση θρησκείας και πολιτισμού; Είμαστε «καταδικασμένοι» να συγκρουσθούμε εν ονόματι των πολιτισμών μας; Η Ελλάδα θα αποτελέσει στο μέλλον δορυφόρο της ορθόδοξης Ρώμης; Είναι η Τουρκία μια διχασμένη χώρα; Αδήριτα ερωτήματα, τόσο γενικού και θεωρητικού χαρακτήρα, όσο και πολύ συγκεκριμένα, που άπτονται ζητημάτων της γεωγραφικής (και πολιτιστικής;) γειτονιάς μας, θέτει με τόλμη ο Παναγιώτης Δ. Ζαρίφης. Ο συγγραφέας και νομικός επιχειρεί διάλογο με τον καθηγητή Χάντινγκτον (. . .).

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]