Υφαίνοντας έναν συνεκτικό ιστό από επιστολές, αναµνήσεις, ποιήµατα, ηµερολογιακές εγγραφές, η Ελένη Σικελιανός συνθέτει µια στοργική προσωπογραφία του πατέρα της και ταυτόχρονα ένα άτεγκτο κατηγορητήριο εναντίον του. Γιος του Γλαύκου –του µοναχογιού του Άγγελου Σικελιανού, που ακολούθησε τη µητέρα του Εύα Πάλµερ στην Αµερική–, αρνητής του εκπαιδευτικού κατεστηµένου, µε αποτέλεσµα να µην αποφοιτήσει ποτέ από το σχολείο, ταλαντούχος µουσικός, αυτοδίδακτος ξυλοκόπος και λάτρης της φύσης, απόγονος Ελλήνων ευγενών και, στο µεγαλύτερο µέρος της ζωής του, ναρκοµανής, ο Τζον υπήρξε ένας εκκεντρικός οραµατιστής, µια ευφυής, ανεύθυνη, ανήσυχη και εν τέλει τραγική µορφή. Το 2001, έχοντας ζήσει επί τρία χρόνια ως άστεγος στους δρόµους της Αλµπουκέρκης, θα πεθάνει σ’ ένα δωµάτιο ξενοδοχείου από υπερβολική δόση.

«Υπέροχο αυτοβιογραφικό κείµενο, το Βιβλίο του Τζον προσεγγίζει µια ζωή από όλες τις πλευρές της και καταλήγει σε µια νεκρολογία που θα τη ζήλευε ο καθένας. Ο Τζον είναι ένας πατέρας χωρίς προηγούµενο στη λογοτεχνία µας. Η Σικελιανός τον σκιαγραφεί αδρά, µε µεγάλη αγάπη και, πάνω απ’ όλα, µε τέχνη και µαστοριά. Τόσο το θέµα, όσο και η συγγραφέας του παραµένουν αξέχαστα». MICHAEL ONDAATJE
«Στο Βιβλίο του Τζον, αυτοβιογραφικό και κινηµατογραφικό, ένας κατεστραµµένος, πρώην χίπι, πατέρας “φεγγοβολά, αστράφτει, µεταβάλλεται αδιάκοπα” –όπως συµβαίνει “όταν ο κρύσταλλος της ηρωίνης µπαίνει στη φλέβα”, σύµφωνα µε τη δική του περιγραφή– και διαλύει το Βιβλίο των Ωρών µιας οικογένειας. Καλλιτέχνιδα µε ακάµατη ευφυΐα, η Ελένη Σικελιανός ξαναζωντανεύει πολυήµερα ταξίδια στους αχανείς αυτοκινητόδροµους της Αµερικής, τοξικά όνειρα, ψυχικές διαταραχές από τη χρήση ου­σιών, µαταιωµένη τρυφερότητα και σπαταληµένη ενέργεια, κάτω από ένα σκληρό, ανελέητο φως». RIKKI DUCORNET
«Το Βιβλίο του Τζον είναι ένα από τα πιο συγκλονιστικά και αποκαλυπτικά αυτοβιογραφικά έργα που έχω διαβάσει». ΑΝΝΕ WALDMAN