Δύο σχετικά νέοι άνθρωποι, εντελώς άγνωστοι και φαινομενικά διαφορετικοί μεταξύ τους, ο Γιάννης και η Θέκλα (της γενιάς των 35+) παίρνουν το ίδιο ασανσέρ ένα τυχαίο σούρουπο. Ο ανελκυστήρας κολλάει μεταξύ 3ου και 4ου ορόφου και οι δυο τους αναγκάζονται να συνυπάρξουν στον ίδιο χώρο για αρκετή ώρα. Αυτό θα τους δώσει επιπλέον την ευκαιρία να γνωριστούν καλύτερα και ν’ ανακαλύψουν όχι μόνο όσα τους χωρίζουν, αλλά πολύ περισσότερο όσα τους ενώνουν.

Πρόκειται για μια συναισθηματική, τρυφερή κι ανθρώπινη κωμωδία χαρακτήρων με αποκλειστικούς ήρωες δύο αντιπροσωπευτικές φιγούρες τις εποχής μας, έναν άνεργο χημικό μηχανικό και μια ημιάνεργη κομμώτρια. Με αφορμή έναν εγκλωβισμό θα ξεχάσουν αυθόρμητα την Ελλάδα της κρίσης, εξομολογούμενοι διαδοχικά και με πολύ χιούμορ στιγμές από τις ζωές τους. Θα μιλήσουν με θάρρος για όσα αγάπησαν ή τους πόνεσαν, μέσα από μια όλο και πιο ζεστή κι ανθρώπινη συζήτηση, ως την προτελευταία σκηνή του έργου. Κι ενώ όλα δείχνουν να βαίνουν σ’ ένα αίσιο κι ευτυχές αλλά εντελώς προβλεπόμενο φινάλε, ένα απρόσμενο μήνυμα θα ανατρέψει για το καλύτερο όλο το σκηνικό.