«Το έθνος είναι μια μεγάλη αλληλεγγύη, αποτελούμενη από το αίσθημα των θυσιών που έχουν γίνει κι εκείνων που είναι ακόμα διατεθειμένοι να κάνουν όσοι ανήκουν σ` αυτή την κοινότητα. Προϋποθέτει κάποιο παρελθόν, αλλά συνοψίζεται και στο παρόν χάρη σ` ένα χειροπιαστό γεγονός: τη συγκατάθεση, την καθαρά εκφρασμένη επιθυμία συνέχισης της κοινής ζωής. Η ύπαρξη ενός έθνους είναι ένα καθημερινό δημοψήφισμα. . .». (Ernest Renan, 1823-1892)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Αλέξανδρος Βέλιος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Σπούδασε φιλοσοφία στο Παρίσι. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και τη συγγραφή. Διετέλεσε διευθυντής σε ραδιοφωνικούς σταθμούς (Κανάλι 1 και Κανάλι 15) και πολιτικός σχολιαστής σε τηλεοπτικούς σταθμούς. Επίσης ήταν υπεύθυνος σειράς δοκιμίων στις εκδόσεις Ροές/Printa.
Έφυγε από τη ζωή στις 4 Σεπτεμβρίου 2016 σε ηλικία 63 ετών. Κατέφυγε στη λύση της "μη υποβοηθούμενης ευθανασίας" καθώς υπέφερε από καρκίνο.
Ο Γιάννης Λάμψας γεννήθηκε στην Αθήνα. Πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ξεκίνησε δημοσιογραφική καριέρα, αρχικά ως συντάκτης της "Ελευθερίας" και κατόπιν ως διευθυντής σύνταξης της "Εστίας" επί πολλά χρόνια. Διετέλεσε συνεργάτης των εφημερίδων "Καθημερινή" και "Ακρόπολη", διευθυντής των εφημερίδων "Ώρα" και "Ημέρα", διευθυντής του περιοδικού "Πολιτικά Θέματα" και εκδότης του περιοδικού "Μεθαύριο". Επί δικτατορίας συνελήφθη και κατόπιν αυτοεξορίστηκε στο εξωτερικό, όπου συνεργάστηκε με τον Παύλο Μπακογιάννη στις εκπομπές της "Ντώυτσε Βέλλε". Στη μεταπολίτευση έγινε Γενικός Γραμματέας Τύπου και Πληροφοριών (1975) και Γενικός Διευθυντής της ΕΡΤ (1975-1978). Επίσης αρθρογράφησε στη "Μεσημβρινή" και στον "Ελεύθερο Τύπο". Έγραψε τα βιβλία "Η ελληνική νομενκλατούρα" (1986), "Πρασινόπολις" (1984), "Δεκαπέντε νεοελληνικοί μύθοι" (1986), "Πολιτικά αινίγματα 40-41" (1991), "Βασιλείς, δικτάτορες, πρωθυπουργοί -1945-1995" (1995), "Μεγάλες μορφές 20 αιώνων" (4 τόμοι, 1996) και "Λεξικό του αρχαίου κόσμου - Ελλάδα και Ρώμη" ενώ μετέφρασε έναν εντυπωσιακό αριθμό ξενόγλωσσων έργων.
Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ, της "Ένωσης ευρωπαίων δημοσιογράφων" και της "Εταιρείας ευρωπαϊκου πολιτισμού". Έχει τιμηθεί με το "Βραβείο Δημοσιογραφίας Αθ. Μπότση" και με παράσημα και διακρίσεις ξένων χωρών.
Ο Η. Π. Νικολούδης γεννήθηκε στο Οίτυλο της Λακωνίας το 1939. Σπούδασε νομικά, κοινωνιολογία, γλωσσολογία, πολιτικές επιστήμες, οικονομικά και φιλοσοφία στην Αθήνα, στο Παρίσι, στο Στρασβούργο και στη Χάγη. Είναι διδάκτωρ του Α Πανεπιστημίου των Παρισίων. Δίδαξε φιλοσοφία και κοινωνιολογία στο Ε. Μ. Πολυτεχνείο κατά την περίοδο 1975-1984. Έχει δημοσιεύσει διάφορα έργα, ιδίως: "Έννοια και χρησιμότητα της φιλοσοφίας", εκδ. Γρηγόρη· "Ζητήματα θεωρίας και πράξης", εκδ. Παπαζήση· "Έρως και λόγος. Το ομηρικό "διαλέγεσθαι" πρώτη ύλη της διαλεκτικής" εκδ. Ροές· "Από τον Προμηθέα στο Σωκράτη" εκδ. Ροές· επίσης με σχόλια και εισαγωγές το "Όργανον", την "Ποιητική", τη "Ρητορική", και τα "Φυσικά" του Αριστοτέλους και τον "Σοφιστή" του Πλάτωνος, στις εκδ. Κάκτος και "Νόμοι" στις εκδ. Δαίδαλος-Ζαχαρόπουλος. Η τελευταία αυτή έκδοση έχει χαρακτηρισθεί ως η καλύτερη παγκοσμίως παρουσίαση των "Νόμων" του Πλάτωνος. Έχει δημοσιεύσει, επίσης, κι έναν μεγάλον αριθμό άρθρων και μελετών στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο. Έχει μεταφράσει από τα γαλλικά, αγγλικά και γερμανικά πολλά σημαντικά κείμενα.
Γάλλος ιστορικός και φιλόλογος, συγγραφέας με μεγάλη γλαφυρότητα και θαυμαστή δύναμη (1823-1892). Έγραψε: "Οι αρχές του Χριστιανισμού", "Ο βίος του Ιησού", "Οι Απόστολοι", "Ο Παύλος", "Ο Αντίχριστος", "Τα Ευαγγέλια και η Β΄ χριστιανική γενεά", "Η χριστιανική Εκκλησία", "Ο Μάρκος Αυρήλιος", "Το τέλος του αρχαίου κόσμου", "Προσευχή πάνω στην Ακρόπολη" κ.ά. Η κόρη του παντρεύτηκε το Γιάννη Ψυχάρη, του οποίου ο γιος πήρε το όνομα του παππού του (Ερνέστος).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
