Ελευθέριος Βενιζέλος (Μεταφραστής)

Jacqueline De Romilly (Μεταφραστής)

Η Jacqueline de Romilly (1913 - 2010) υπήρξε μια εξέχουσα ελληνίστρια της εποχής μας με διεθνή αναγνώριση. Ανάλωσε τη ζωή της στη μελέτη της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Καρπός αυτής της αφοσίωσης είναι περισσότερα από είκοσι βιβλία για τα μεγάλα κλασικά κείμενα, το αρχαίο θέατρο και τους τραγικούς, τον Όμηρο και τους σοφιστές, τα προβλήματα της ελληνικής δημοκρατίας, τον ανθρωπισμό στην ελληνική σκέψη και την εξέλιξη του νόμου στα κλασικά κείμενα. Το κύριο όμως αντικείμενο των μελετών της ήταν ο Θουκυδίδης, στον οποίον, εκτός από τη μετάφραση του έργου του, αφιέρωσε πολλές μελέτες, οι οποίες την ανέδειξαν σε διεθνές επίπεδο. Η ζωή της ήταν μια αδιάκοπη σειρά συγγραφής και διδασκαλίας. Ήταν ομότιμη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Σορβόννης και επί σειρά ετών, υπήρξε η πρώτη γυναίκα που δίδαξε στο College de France. Έγινε μέλος της Academie des Inscriptions et Belles Lettres. Επιστέγασμα όλων, η εκλογή της, το 1989, στη Γαλλική Ακαδημία. Η αδιάκοπη προσφορά της στα ελληνικά γράμματα αναγνωρίστηκε με την εκλογή της στην Ακαδημία Αθηνών. Τιμήθηκε με το Βραβείο Ωνάση 1995 και, σε ειδική τελετή, ονομάστηκε δημότης Αθηναίων. Στις αρχές Σεπτεμβρίου του 1995 με προεδρικό διάταγμα η Jacqueline de Romilly πολιτογραφήθηκε Ελληνίδα. Πέθανε στις 19 Δεκεμβρίου 2010, σε ηλικία 97 ετών. Η Ελέν Καρέρ ντ΄ Ενκός, ισόβια γραμματέας της Γαλλικής Ακαδημίας, δήλωσε για το θάνατό της: "Είναι μια μεγάλη απώλεια για τη χώρα μας. Ήταν μια γυναίκα που αφιέρωσε όλη τη ζωή της στην ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό γιατί θεωρούσε ότι ήταν μια εκπαίδευση στην κατανόηση της ελευθερίας του ατόμου, στην προσήλωση στη δημοκρατία". Επίσης, ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου έκανε την εξής δήλωση: "Η Jacqueline de Romilly αγάπησε την Ελλάδα. Η προσφορά της στον Ελληνισμό αλλά και στην παγκόσμια διανόηση ήταν μεγάλη. Με τη μελέτη, την ακούραστη έρευνα, τη συγγραφή και διδασκαλία της ιστορίας του κλασικού μας πολιτισμού και ιδιαιτέρως της ελληνικής γλώσσας τίμησε την ελληνική σκέψη. [...] Η απώλεια της είναι μεγάλη για την πατρίδα μας όπως και για την Γαλλία, όπου επίσης ήταν Ακαδημαϊκός."

C.F. Smith (Μεταφραστής)

Θουκυδίδης ο Αθηναίος (Συγγραφέας)

Ο Θουκυδίδης γεννήθηκε μεταξύ 460 και 454 π.Χ., στον αττικό δήμο Αλιμούντα (σημερινό Άλιμο). Η γενιά του ήταν αριστοκρατική και λέγεται ότι είχε καταβολές από τη μεριά του πατέρα του στο βασιλικό γένος της Θράκης. Γόνος μιας Αθήνας που βρισκόταν τότε στη μεγάλη ακμή της, είχε την ευκαιρία να σχετισθεί με σημαντικούς ανθρώπους της εποχής του -τον Περικλή, τον Ευριπίδη, τον Γοργία, τον Φειδία, τον Ιπποκράτη... Υπήρξε μαθητής του Αναξαγόρα -λέει η σχετική παράδοση- και του ρήτορος Αντιφώντος. Εξελέγη στρατηγός το 424. Κατηγορήθηκε για την απώλεια της Αμφίπολης και (αυτο)εξορίστηκε στα κτήματά του της Σκαπτής Ύλης της Θράκης, όπου αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στη συγγραφή της ιστορίας του Πελοποννησιακού Πολέμου (431-404 π.Χ.). Για τη συγκέντρωση στοιχείων επισκέφθηκε τόπους μαχών και πόλεις στην Ελλάδα, στη Μακεδονία, ίσως και στη Σικελία. Στην Αθήνα επέστρεψε μετά το τέλος του πολέμου (404), δεν παρέμεινε όμως για πολύ. Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την Ιστορία του, που σταματά στο 411, στο 20ό δηλαδή έτος του πολέμου. Για τον ξαφνικό θάνατό του υπάρχει κάποια ασάφεια -το πιθανότερο είναι ότι πέθανε από ασθένεια. Από την ιδιωτική του ζωή ξέρουμε πως είχε ένα γυιό, τον Τιμόθεο, και μια κόρη, στην οποία ορισμένοι αποδίδουν τη συγγραφή του βιβλίου Η΄ της Ιστορίας του.