"Mη βγάλεις δάκρυ, μην πεις κουβέντα, άσε τα βλέφαρα ακίνητα, τα χείλη μισάνοιχτα, τα ρουθούνια υγρά και, έχοντας γνώση πια, ξανακάν΄ το με τα μάτια μπηγμένα στα δικά μου μάτια. Eσύ κι εγώ, κανείς άλλος κοντά μας. Tώρα που σπουδάσαμε ο ένας τον άλλο, εύκολα θα ακροβατήσουμε στο τεντωμένο σκοινί. Mη ζητήσεις βοήθεια, μην ελπίσεις συμπαράσταση. Mόνοι μας και όπου βγει".