Στον πρώτο τόμο του βιβλίου περιλαμβάνονται κείμενα τα οποία καλύπτουν την περίοδο 1976-1996. Το κριτήριο διαχωρισμού και πρόταξης αυτού του τόμου έναντι του δεύτερου έγκειται στο θεωρητικό χαρακτήρα των κειμένων του, δηλαδή στη μη-αναφορά τους στη συγκεκριμένη ελληνική πραγματικότητα, η οποία καλύπτεται στον δεύτερο τόμο του Ταξίδι στο Λόγο και την Ιστορία.
Ωστόσο, θα πρέπει να επισημανθεί ότι οι δύο τόμοι της έκδοσης `διαλέγονται` οργανικά, κατά τρόπο ώστε η στοχαστική συνοχή του συνολικού έργου να αναδεικνύεται από μια συστηματική ανάγνωση και των δύο τόμων. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι η προβληματική των κειμένων του πρώτου τόμου καλύπτει δύο μείζονα θέματα: ορισμένες κρίσιμες πολιτικές και θεωρητικές διαστάσεις στην προσέγγιση της Αριστεράς και ποικίλες όψεις του φαινομένου της πολιτικής νομιμοποίησης και της κρίσης της, μέσα από την εξέταση των οποίων δίνεται και το μέτρο των διαχρονικών μεταβολών στη σκέψη του συγγραφέα.
Από τα κείμενα του τόμου, το `Η Ουτοπία της ουτοπίας: ελεγεία ή lamentatio` δημοσιεύεται για πρώτη φορά, ενώ οι εκτεταμμένες προσθήκες στα `Προλεγόμενα` του έργου του Μπόμπιο Δεξιά και Αριστερά υπερβαίνουν τα όρια μιας απλής αναθεώρησης του αρχικού κειμένου.
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1937. Μετά τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές Φιλοσοφίας του Δικαίου και Κοινωνιολογίας στα Πανεπιστήμια Heidelberg, Μονάχου, Παρισιού και Yale. To 1974 ανακηρύσσεται Διδάκτορας Γραμμάτων και Ανθρωπιστικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Παρισίων. Από το 1961 έως το 1998 ασκεί δικηγορία στην Αθήνα. Απασχολήθηκε ως ερευνητής στο Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών Αθηνών (1963-1967) και στο γαλλικό Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών (1968). Κατά τα έτη 1968-1985 υπήρξε καθηγητής κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Παρισίων και από το 1985 και έκτοτε είναι ομότιμος καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα από το 1981 έως το 1989 άσκησε καθήκοντα επιστημονικού Διευθυντή στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών. Το 1993 ορίζεται Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΕΚΚΕ, θέση που διατηρεί έως το 1995. Έχει επίσης διατελέσει Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Κοινωνιολόγων, Μέλος του Ανωτάτου Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας, επισκέπτης Καθηγητής στα Πανεπιστήμια Παρισίων, Princeton, Nέας Υόρκης, της Πόλεως του Μεξικού, καθώς και στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, αρχηγός της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Διάσκεψη Κορυφής του Ο.Η.Ε. για την Κοινωνική Ανάπτυξη (1994-1996) και μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού. Είναι σήμερα Πρόεδρος του Δ.Σ. του εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, μέλος του Δ.Σ. της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας, μέλος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής και μέλος του ερευνητικού συμβουλίου του Ολυμπιακού Μουσείου της Λωζάννης. Έχει στο ενεργητικό του πολλές δημοσιεύσεις και βιβλία, μεταξύ των οποίων : "Τhe Greek Tragedy", 1968, "Eξάρτηση και αναπαραγωγή. Ο κοινωνικός ρόλος των εκπαιδευτικών μηχανισμών στην Ελλάδα", 1976, "Κράτος και κοινωνική ανάπτυξη. Η συγκρότηση του δημόσιου χώρου στην Ελλάδα", 1980, "Κράτος, εργασία, κοινωνία στη μεταπολεμική Ελλάδα", 1985, "Είδωλα Πολιτισμού. Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα στη σύγχρονη Πολιτεία", 1991, "Ταξίδι στο Λόγο και στην Ιστορία", 1996, "Περιπέτειες Σημασιών. Η εξουσία ως "λαός" και ως "έθνος", 1999, "Πόλεμος, μνήμη και τέχνη", 2000, "Η Πολιτική σήμερα. Ο Νίκος Πουλαντζάς και η επικαιρότητα του έργου του", 2001, "Ανα-γνώσεις", 2002. Aπό το 2000 είναι τακτικό μέλος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής. Μιλά αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και έχει γνώσεις ιταλικών και ισπανικών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Παναγιώτης (Τάκης) Καφετζής είναι διδάκτωρ πολιτικής επιστήμης και εργάζεται ως ερευνητής στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (Ε.Κ.Κ.Ε.).
