Η επιστολογραφία ήταν παλαιότερα κυρίαρχο μέσο επικοινωνίας. Στην περίπτωση των διαπροσωπικών σχέσεων πρωταγωνιστούσε, καθώς οι κοινωνικές ή οι πραγματικές αποστάσεις την επέβαλλαν. Η ερωτική αλληλογραφία αποτελούσε το καταφύγιο των εραστών, το καθαρτήριό τους, ακόμα και τον εξομολόγο τους.

Η συγκεκριμένη ερωτική επιστολογραφία αφορά σε δύο εντελώς ετερόκλιτα  όσο και δαιδαλώδη πρόσωπα. Από τη μια ο Τζέιμς, ένας εξέχων συγγραφέας με αστραφτερές περγαμηνές και από την άλλη η Σιμόν, μια νέα σουφραζέτα, παθιασμένη με την τέχνη της ζωής.

Οι δύο αυτοί χαρακτήρες ρέπουν ταυτόχρονα προς το σκοτάδι και το φως. Ο αλαζόνας Τζέιμς αποτελεί την σταθερά της εποχής του, ενώ η Σιμόν μάχεται για την κατάλυση ενός κατεστημένου που βάλλεται κατά της ισότητας και της  ανεξαρτησίας, όχι μόνο των γυναικών, αλλά και των αξιών της.

ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

 «Δεν ξέρω αν έχουν γραφτεί πολλά κείμενα για τον έρωτα με τόση λογοτεχνική μαεστρία. Σίγουρα αυτές οι επιστολές είναι ένα εξαιρετικό δείγμα λογοτεχνικής γραφής».

Αλκυόνη Παπαδάκη

«Η Νατάσσα Καραμανλή γράφει ως Τζέιμς και η Χαρά Χρυσάφη ως Σιμόν. Δύο ρόλοι, δύο φωνές, δύο συγγραφείς, ένα άρτιο αποτέλεσμα».

Διώνη Δημητριάδου, Κριτικός Βιβλίου

«Πρωτότυπο μοναδικό πόνημα. Διαβάστε το με βουλιμία, με ανυπομονησία, με χειροκρότημα, με σπαραγμό κρυφό, με χτυποκάρδι (ακόμα) φανερό».

Δρ. Κωνσταντίνος Β. Μπούρας, Ποιητής-Κριτικός

«Επιστολές, ψίθυροι που γιγαντώνονται μέσα από τις φλόγες ενός έρωτα τολμηρού, ενός έρωτα κινηματογραφικού και καθώς ξεφυλλίζεις τις σελίδες οι ψίθυροι γίνονται κραυγές και σε στοιχειώνουν! Άλλωστε ο έρωτας είναι για τους τρελούς. Amantes sunt amentes!»

Σοφία Καζαντζιάν, Ηθοποιός-Γλωσσολόγος