Από την εποχή της Τροίας τα ιστορικά χώματα της Μικράς Ασίας ήταν για τους Έλληνες πατρίδα. Τα "Παιδιά του Αχιλλέα" διηγούνται την επική και εν τέλει τραγική ιστορία της ελληνικής παρουσίας στην περιοχή, ξεκινώντας από τον Τρωικό Πόλεμο και φτάνοντας μέχρι το 1923, με την καταστρεπτική ανταλλαγή πληθυσμών που ακολούθησε τη Μικρασιατική Εκστρατεία.

Οι κάποτε λαμπρές, τώρα ερειπωμένες, πόλεις που διαδέχονται η μία την άλλη σ΄ όλο το μήκος των τουρκικών ακτών του Αιγαίου και της Μεσογείου αποτελούν μνήμες ενός πολιτισμού που δημιούργησε τον πρώτο ελληνικό διαφωτισμό, γεννώντας τον Όμηρο, τον Ηρόδοτο και τους πρώτους φυσικούς φιλοσόφους. Πάνω από τρεις χιλιετίες οι Έλληνες της Μικρασίας, με τα ρεύματα της ιστορίας να τους σαρώνουν, διατήρησαν την ταυτότητα και τον πολιτισμό τους, υπομένοντας συρράξεις που οι ιστορικοί από την εποχή του Ηρόδοτου αντιμετώπισαν ως μια ατέλειωτη σύγκρουση πολιτισμών μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Σήμερα, η μνήμη της ελληνικής διασποράς από τη Μικρά Ασία ζει στη μουσική των ρεμπέτικων, στα μοιρολόγια-αμανέδες και στην ποίηση του Σεφέρη, και μέχρι τις μέρες μας οι απόγονοι εκείνων των εκπατρισμένων μιλούν με νοσταλγία για την "καθ΄ ημάς Ανατολή", τη χαμένη πατρίδα.

Το βιβλίο αυτό αφηγείται την ιστορία του μικρασιατικού ελληνισμού, από το ένδοξο ξεκίνημα μέχρι το πικρό τέλος, μια ιστορία που ο αντίλαλός της εξακολουθεί ν΄ αντηχεί δια μέσου των αιώνων και των ηπείρων.