Ο Κάρολος Μπωντλαίρ γεννήθηκε το 1821 στο Παρίσι. Ο πατέρας του Φραγκίσκος Μπωντλαίρ, ανήκε σε μια εύπορη χωριάτικη οικογένεια της Σαιντ - Μενεούλ και σπούδασε σ` ένα σεμινάριο. Σε ηλικία 20 χρονών ήλθε στο Παρίσι το 1780 και διορίστηκε προγυμναστής στο κολλέγιο Σαιν - Μπάρμπ. Ύστερα από λίγο καιρό έγινε παιδαγωγός της οικογενείας του δούκα Σουαζέλ - Πρασλέν. Υπήρξε φίλος του Κοντορσέ και του Καντανίς. Μέσα στους αριστοκρατικούς εκείνους κύκλους, απέκτησε τρόπους ευγενικούς κι έγινε κι αυτός ένας κύριος των σαλονιών. Με την υποστήριξη του δούκα Πρασλέν διορίστηκε αργότερα γραμματεύς της διοικητικής επιτροπής κι ελεγκτής της Γερουσίας.
Παντρεύτηκε το 1803 τη Ροζαλία Ζανέν κι έκανε ένα παιδί, τον Κλαύδιο - Αλφόνσο Μπωντλαίρ. Ο γιος του, σαν μεγάλωσε, έγινε ένας διαπρεπής δικαστής. Το 1805, ο Φραγκίσκος Μπωντλαίρ, διορίστηκε διευθυντής του γραφείου της γερουσίας. Έχασε τη γυναίκα του το 1814 και ύστερα από πέντε χρόνια, σε ηλικία 60 χρονών, ζήτησε σε γάμο την Καρολίνα Ντυφαί, μια ορφανή που την είχε υιοθετήσει ο φίλος του Περινιόν. Η Καρολίνα είχε γεννηθεί στο Λονδίνο. Ήταν ένα ωραιότατο κι έξυπνο κορίτσι, χωρίς περιουσία. Και μ` όλο που ήταν 26 χρονών τότε, επειδή θαύμαζε τον χαριτωμένο για τους τρόπους του και πνευματωδέστατο αυτόν γέρο, δέχτηκε μ` όλη την αφέλειά της να γίνει σύζυγός του. Από την αταίριαστη αυτή ένωση, γεννήθηκε ύστερα από δυο χρόνια, ο Κάρολος Μπωντλαίρ. [...]
O Charles Baudelaire γεννήθηκε στο Παρίσι τον Απρίλιο του 1821. Σε ηλικία έξι χρονών πεθαίνει ο πατέρας του και η μητέρα του ξαναπαντρεύεται τον Jacques Aupick κι αυτό χαλάει την ήρεμη ζωή του. Η οικογένεια μετακομίζει στη Λυών το 1832 και επιστρέφει στο Παρίσι το 1836. Ο Κάρολος παραμένει εσωτερικός στη Λυών στο κολέγιο Louis-le-Grand, από όπου αποβάλλεται για απειθαρχία, αυτό όμως δεν τον εμποδίζει να αποφοιτήσει το 1839. Mόνο η λογοτεχνική εργασία τον ενδιαφέρει. Ο ακράτητος δανδισμός του ανησυχεί την οικογένεια του, που τον στέλνει κοντά σε έμπιστό της καπετάνιο να κάνει τον γύρο του κόσμου, μήπως και συνετισθεί. Μετά τα νησιά Maurice, και Βourbon, διασχίζει τις Ινδίες. Επιστρέφοντας στη Γαλλία, το 1842, συνδέεται με τη Jeanne Duval. Συναντά τους Balzac, Nerval, Theophille Gautier, Theodore de Bauville. Δεν καταφέρνει να εκδώσει τα πρώτα του άρθρα και δημιουργεί τέτοια χρέη, που τον οδηγούν σε καταδίκη το 1844 (σε ηλικία 24 χρόνων) -κάτι που δεν συγχωρεί στη μητέρα του, παρά μόνο μετά το θάνατο του στρατηγού Jacques Aupick το 1857. Δημοσιεύει τα πρώτα του έργα στο "Salon de 1845", "Salon de 1846", - La Fanfarlo- 1847, συνεργάζεται με τα περιοδικά "Τintamarre", "Corsaire-Satan", "Messager", "Monde literaire", "Artiste", με ποιήματα και ποικίλα δοκίμια. Από το 1851 αρχίζει να μεταφράζει Edgar Poe. Το 1857 εκδίδει τα "Άνθη του κακού" όπου έξι από αυτά στηλιτεύονται από τη δικαιοσύνη. Η υγεία του είναι εύθραυστη αλλά η λογοτεχνική του δραστηριότητα μεγάλη. Κατά τη διαμονή του στο Βέλγιο επιδεινώνεται η υγεία του, μαζί με τις ατυχίες του. Στην επιστροφή μαζί με τη μητέρα του στο Παρίσι, πεθαίνει τον Αύγουστο του 1867 σε ηλικία 46 ετών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
