Το βιβλίο αυτό δεν φιλοδοξεί να είναι μια γενική εισαγωγή στα φιλοσοφικά συστήματα που διαμορφώθηκαν κατά τη διαδρομή της ανθρώπινης Ιστορίας. Δεν έχει ιστορικό χαρακτήρα και δεν εξαντλεί όσες φιλοσοφικές απόψεις και θεωρίες διατυπώθηκαν σε σχέση με τα θέματα που θίγονται στις σελίδες του. Με άλλα λόγια: η μέθοδος του βιβλίου δεν είναι η ιστορική, δηλαδή η παραθετική-αναλυτική. Είναι η μέθοδος η αφαιρετική-συνθετική: Μέσα από το τεράστιο υλικό της Ιστορίας της Φιλοσοφίας αφαιρούνται πολλά (που θα πει: θυσιάζεται η ποικιλία των προσβάσεων) για να πραγματοποιηθεί μια σύνθεση φιλοσοφικού προβληματισμού ικανή να εισαγάγει τον αναγνώστη στα θεμελιώδη ερωτήματα της φιλοσοφίας, στις πολύ βασικές (συστηματικές πάντοτε) μεθόδους αντιμετώπισης των φιλοσοφικών ερωτημάτων. Πρόκειται λοιπόν για σχεδίασμα ή προσπάθεια εισαγωγής στον τρόπο του φιλοσοφείν και όχι στην ιστορία της φιλοσοφικής έρευνας. Οι αναφορές στην Ιστορία της Φιλοσοφίας είναι μόνο τόσες, όσες μπορούν να είναι εισαγωγικές στον τρόπο του φιλοσοφείν που εδώ προτείνεται. Γιατί το βιβλίο προτείνει, οπωσδήποτε, ένα συγκεκριμένο τρόπο του φιλοσοφείν -δεν διεκδικεί ουδετερότητα, δηλαδή "αντικειμενικότητα" ως προς τις υπάρχουσες σχολές, τάσεις και συστήματα φιλοσοφίας. [...] (από τον πρόλογο της πρώτης έκδοσης, Μάιος 1979)