Αγαπητέ επισκέπτη, Αν αυτό που ζητάς από ένα έργο είναι η μοναδικότητα, αν πιστεύεις ότι ο καλλιτέχνης είναι κάποιος που δημιουργεί αγνοώντας ή διαγράφοντας την ιστορία του επαγγέλματός του, αν δεν σε ενδιαφέρουν οι πηγές, αλλά μόνο το τελικό αποτέλεσμα, αν δεν ψάχνεις εκείνο που ενώνει τα διαφορετικά είδη τέχνης, μια ζωγραφιά με ένα μουσικό κομμάτι, αλλά τι τα χωρίζει, τότε η έκθεση αυτή μπορεί να σου φανεί ακόμη και χωρίς αιτία. Οι φοιτητές του τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης αποδέχτηκαν την πρόσκληση να επικοινωνήσουν συνδιαλεγόμενοι με τη μουσική του Ανέστη Λογοθέτη. Ένα έργο πρωτοποριακό κατά τις δεκαετίες ΄60-΄80, που ανοίχτηκε στο χώρο και την εικόνα. Το εγχείρημά τους έχει ακαδημαϊκό χαρακτήρα, πρώτον γιατί ξεκίνησε και πραγματοποιήθηκε σε πανεπιστημιακό περιβάλλον με πυρήνα του το εκπαιδευτικό και ερευνητικό στοιχείο, και δεύτερον γιατί ενυπάρχει και σ΄ αυτό ο λόγος, η ιστορική διάσταση. Οι νέοι εικαστικοί χρησιμοποίησαν μια ξεχωριστή καλλιτεχνική χειρονομία του παρελθόντος, για να υπηρετήσουν αιτήματα του παρόντος. Με βάση την εξέταση, τη σύγκριση, τη διάκριση, τη σύνθεση, θέλησαν ο καθένας με τον τρόπο του να διατυπώσουν μια σύγχρονη πρόταση. Στην προσπάθειά τους αυτή, λειτούργησε ο παράγοντας της συνέχειας, χωρίς ωστόσο να υπερβαίνει το μέτρο. Η ασυνέχεια είναι παρούσα και αυτή που συγκρότησε ως ένα βαθμό το ύφος ων έργων τους. Κάπως έτσι πορεύεται η τέχνη, με συνέχειες και ασυνέχειες, έτσι λειτούργησε και ο Ανέστης Λογοθέτης και το Fluxus, το κίνημα στο οποίο εντάσσεται. Οι θιασώτες του, υιοθετώντας αιτήματα και λύσεις του μοντερνισμού, προχώρησαν μεταπολεμικά σε μια αναδημιουργική ιεράρχηση, υπολογίζοντας σοβαρά την pop κουλτούρα και τη δυναμική των ιδιαίτερων χώρων της εικόνας και των ήχων. Σ΄ όλα αυτά θα πρέπει να υπάρχει κάτι πιο βαθύ πέρα από ένα ράθυμο προβληματισμό, κάτι πιο ουσιαστικό και βασανιστικό, όπως συμβαίνει κάθε φορά που το θέμα έρχεται γύρω από σχέσεις, καταβολές και καταγωγές. Ίσως γιατί έτσι πιστεύουμε ότι πλησιάζουμε περισσότερο το μυστήριο φαινόμενο της τέχνης. Ανάμεσα στους στόχους του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, προτεραιότητα έχει η επικοινωνία με τους νέους δημιουργούς και τη νεολαία της πόλης. Γι΄ αυτό και σκύψαμε με ενθουσιασμό πάνω στο συγκεκριμένο project και προσπαθήσαμε να το υποστηρίξουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, και με την αμέριστη συμπαράσταση του Δ.Σ. του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και ιδιαιτέρως του Προέδρου του, κ. Γεωργίου Τσάρα. Έτσι, ως κεντρικό σημείο της έκθεσης επιμεληθήκαμε ένα αφιέρωμα στον Ανέστη Λογοθέτη, με την ελπίδα μελλοντικά να οργανωθεί μια μεγάλη παρουσίαση της δημιουργίας του σε συνδυασμό ίσως με τη δουλειά του αδελφού του, Στάθη Λογοθέτη. Καθ. Ηλίας Μυκονιάτης Διευθυντής του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης