Στο Ακρωτήρι, η Νίνα, βιώνει την προσωπική της απώλεια και την απώλεια όλων των αγαπημένων πλασμάτων της φαντασίας της και της πραγματικότητας. Η Νίνα υπάρχει σε κάθε χαρακτήρα του βιβλίου, γυναικείο, ανδρικό και σκυλίσιο. Είναι μια γυναίκα που φεύγει συνεχώς, τραυματίζεται, αυτοσαρκάζεται, ερωτεύεται, σκοτώνει. Χάνεται στις αφιλόξενες πόλεις, χάνει τη δουλειά της, τα όνειρά της, τους εραστές της, τις άμυνές της. Η Νίνα είναι το σκυλί που δεν μπορεί ποτέ πια να βρει το δρόμο της επιστροφής, γιατί η βροχή έσβησε τα χνάρια που θα την οδηγούσαν στην αφετηρία. Τελικώς χάνει και την ίδια την αφετηρία. Το απολαμβάνει. Υπάρχει και δεν υπάρχει, ταυτίζεται με την απώλεια, και οδηγεί με χάρη τον εαυτό της σε ένα επώδυνο όσο και λυτρωτικό τέλος.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]