«Πώς κουνάει το φορτηγό! Στριμωγμένοι στην καρότσα οι γονείς μου, ο παππούς μου, η αδελφή μου κι εγώ, ταξιδεύουμε για την Αθήνα. Και όχι μόνοι μας! Βαλίτσες, κουτιά με τρόφιμα, κλουβιά με πουλιά και κότες, γλάστρες, κατσαρολικά και στρώματα, όλο το νοικοκυριό μάς συντροφεύει στη νέα μας ζωή! Από δω και πέρα θα μιλάμε μόνο για την `πρωτεύουσα`! Πόσο διαφορετικά είναι εδώ! Άνθρωποι παντού, πολυκατοικίες, κίνηση, αυτοκίνητα, καυσαέρια, νεύρα και γκρίνια. Δεν παραπονιέμαι όμως! Έχει και τα καλά της η Αθήνα: κυλιόμενες σκάλες, τρόλεϊ, θέατρα, βιβλιοθήκες, ποδοσφαιρικά γήπεδα και τόσα άλλα πράγματα που έχω στο μυαλό μου να δω...».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]