Στις ορεινές Βολίμες της Ζακύνθου, ο ηλικιωμένος πια δημοσιογράφος Κίμωνας Χάριτος βιώνει είκοσι χρόνια μοναξιάς. Κάπου ανάμεσα στην προσπάθεια του να λησμονήσει τα σμαραγδένια μάτια που του στιγμάτισαν τη ζωή, να αυτοτιμωρηθεί για τις ανήθικες και άνομες πράξεις του και να απελευθερωθεί από τη σμαραγδένια φυλακή του, κρατάει στην κουνιστή πολυθρόνα του την ύστατη παρηγοριά του, τη γάτα του, και αναπολεί το παρελθόν του. Ένα βροχερό πρωινό, μια απροσδόκητη επίσκεψη από μια νεαρή κοπέλα έρχεται να ταράξει την ηρεμία του και να τον ταξιδέψει πίσω στο χρόνο. Εξαιτίας της, ξαναβιώνει το παρελθόν του και όλα περνούν πάλι μπροστά από τα μάτια του: η επαγγελματική και γεμάτη ίντριγκες ανέλιξη του στο χώρο της δημοσιογραφίας, η δόξα, τα πάθη, η οικογένεια, η φιλία, η απώλεια, η ανάγκη για λύτρωση. . . Όλα αυτά, όμως, είχαν έναν κοινό παρονομαστή: τη Σμαράγδα, τη γυναίκα που του ξύπνησε το πιο ακραίο ερωτικό πάθος, τη γυναίκα που στη θέση των ματιών της φώλιαζαν δύο σπάνια πράσινα πετράδια και που αυτά τον καταδίκασαν σε ισόβια ερωτική κάθειρξη, τη γυναίκα για την οποία, όντας δέσμιος και δεσμώτης της σμαραγδένιας φυλακής της, έζησε όλα του τα χρόνια με τη φρούδη ελπίδα ότι κάποια μέρα θα ήταν μαζί. Με φόντο το `φιόρο του ΛεΒάντε`, το τρένο της αφήγησης ξεκινάει το ταξίδι του με προορισμό τη λύτρωση του Κίμωνα. Ωστόσο, τα σχέδια και τα δίχτυα της μοίρας απέχουν πολύ από τις προσδοκίες του. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]