Ένας λαός σκλαβώνεται μόνος του, κόβει τον ίδιο του λαιμό όταν, έχοντας επιλέξει ανάμεσα στο να είναι υποτελής και στο να είναι ελεύθερος, εγκαταλείπει τις ελευθερίες και μπαίνει στο ζυγό, συναινώντας στην ίδια του τη δυστυχία, ή μάλλον, προφανώς, καλωσορίζοντάς την, λέει ο Ετιέν ντε Λα Μποεσί.
Η πρόθεση του παρόντος τόμου υπερβαίνει τα πλαίσια της παράθεσης κειμένων που, με τον τρόπο τους, αναδεικνύουν το πολυδύναμο και διαχρονικό της σκέψης των συγγραφέων τους.
Στα επιλεγμένα, ξεχωριστά αλλά και αλληλοσυμπληρούμενα, υπό μία έννοια, κείμενα συμπυκνώνονται μ` έναν ουσιαστικό τρόπο απόψεις, ιδέες και κριτικές παρατηρήσεις που μπορούν να αποτελέσουν επιβοηθητικά εργαλεία στην προσπάθεια ανασυγκρότησης-αναθεμελίωσης ενός νέου ηθικού-πολιτιστικού και πολιτικού πλαισίου, αντιθετικού και αντίρροπου στον επερχόμενο Μεσαίωνα.
Υπ` αυτή την έννοια, η συλλογή αυτή φιλοδοξεί να αποτελέσει ένα εγχειρίδιο δημοκρατικής πολιτικής παιδείας, χρήσιμο στην κατάρτιση του σύγχρονου ενεργού πολίτη.
Οι ιδέες που με πάθος διατυπώνονται από τους ξεχωριστούς αυτούς διανοητές δεν αρκούν για να αλλάξουν τον κόσμο, μπορούν, όμως, να συμβάλουν στην αλλαγή της συνείδησης όλων όσων θέλουν να σπάσουν τις αλυσίδες τους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]