(. . .) Το θέμα της λατρείας των ηρώων και της απόδοσης ύψιστων μεταθανάτιων τιμών σε επιφανείς πολίτες θεωρήθηκε αναγκαίο να μελετηθεί και να προταχθεί, όχι απλώς γιατί βρίσκεται σήμερα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της αρχαιογνωστικής έρευνας, αλλά γιατί η Μεσσήνη αποτελεί σπάνιο παράδειγμα αρχαίας πόλεως στον ελλαδικό χώρο, όπου αποκαλύπτεται ασυνήθιστα μεγάλος αριθμός ηρώων-ιερών και υπέργειων ταφικών κτισμάτων intra muros, σε σχέση μάλιστα με πολυσύχναστα δημόσια οικοδομήματα. Οι ήρωες και οι επιφανείς Μεσσήνιοι νεκροί, μέσω των λατρευτικών κτισμάτων και των λαμπρών ταφικών μνημείων τους, καθώς και με τη συνεχή παρουσία τους στα ετήσια προς τιμήν τους δρώμενα, τις τελετές τους, τους αγώνες και τις ανακηρύξεις, λειτουργούσαν ως αναπόσπαστο τμήμα του πολιτικού και κοινωνικού γίγνεσθαι και «παράδειγμα» μίμησης για τους ασκούμενους νέους. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]