Μια έρευνα θ` αρχίσουμε τώρα κι όχι με αξιώματα. Γι` αυτό το σκοπό θα διαλέξουμε ορισμένα φαινόμενα που είναι πολύ συχνά, πολύ γνωστά και παραβλέπονται πολύ, και που δεν έχουν καμία σχέση με την αρρώστια, μια και μπορούμε να τα παρατηρήσουμε σε κάθε υγιές άτομο. Εννοώ τα λάθη που κάνει κανείς όταν θέλει να πει κάτι και χρησιμοποιεί λανθασμένη λέξη (παραδρομή της γλώσσας) ή όταν το ίδιο λάθος γίνεται στο γράψιμο (παραδρομή της πένας) που στην περίπτωση αυτή μπορεί να το προσέξει κανείς ή όχι, ή όταν κάποιος διαβάζει σε τυπωμένο ή χειρόγραφο κάτι άλλο απ` ότι βρίσκεται πραγματικά μπροστά του (λάθος ανάγνωσης) ή όταν κανένας ακούει στραβά ό,τι του λένε, φυσικά όταν δεν υπάρχει καμιά αρρώστια του ακουστικού αισθητήριου οργάνου. Άλλη μια σειρά τέτοιων φαινομένων είναι εκείνα που ξεχνάει κανείς κάτι προσωρινά όχι όμως και οριστικά. Δηλαδή, όταν κάποιος δεν μπορεί να θυμηθεί ένα όνομα που το ξέρει καλά και που πάντα είναι ικανός να το θυμηθεί κάθε φορά που το ακούει. . .
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο πατέρας της ψυχανάλυσης γεννήθηκε το 1856 στο Φράιμπεργκ της Μοραβίας, από γονείς εβραϊκής καταγωγής. Σπούδασε ιατρική στη Βιέννη. Μαθητής του περίφημου Γάλλου νευρολόγου Σαρκό στη Σαλπερτιέρ (1885-86), επιστρέφει στη Βιέννη και αρχίζει να ασκεί το επάγγελμά του σε συνεργασία με τον Μπρόιερ (1895-1897), χρησιμοποιώντας την ύπνωση για τη διερεύνηση του ψυχικού κόσμου των ασθενών του. Η θεμελίωση της θεωρίας του για τις ψυχικές παθήσεις και την τεχνική της ψυχανάλυσης συναντά την εχθρότητα όλου του ιατρικού κατεστημένου. Ωστόσο η πελατεία του πληθαίνει καθημερινά και βρίσκει οπαδούς στη νεώτερη γενιά ιατρών. Το 1938, μετά την κατάληψη της Αυστρίας απ΄ τους ναζιστές, καταφεύγει στο Λονδίνο με την κόρη του Άννα. Υποφέρει από καρκίνο του λάρυγγα. Ενώ εργάζεται πάνω σε μια ψυχαναλυτική μελέτη για τον "Χίτλερ και το Ναζισμό", μια προσβολή τον ρίχνει καταγής και εκπνέει τη νύχτα της 23ης προς την 24η Σεπτεμβρίου 1939. Στα σημαντικότερα έργα του περιλαμβάνονται: "Μελέτες για την υστερία", 1895, "Η ερμηνεία των ονείρων", 1900, "Μελέτη για τα όνειρα", 1901,"Ψυχοπαθολογία της καθημερινής ζωής", 1901, "Τρία δοκίμια για τη θεωρία της σεξουαλικότητας", 1903, "Τοτέμ και ταμπού", 1913, "Εισαγωγή στην ψυχανάλυση", 1916, "Το εγώ και το εκείνο", 1923, "Νεύρωση και ψύχωση", 1924, "Αναστολές, συμπτώματα και άγχος", 1926, "Η αρρώστια του πολιτισμού", 1930, "Η γυναικεία σεξουαλικότητα", 1931, "Σχόλιο για τον αντισημιτισμό", 1938, "Ο Μωυσής και ο μονοθεϊσμός", 1939.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
