Στο «εσπερινό τεχνικό εκπαιδευτήριο» του δυτικού τομέα - ανάμεσα στις γραμμές του τρένου και το ποτάμι - παρουσιάζεται μια μέρα ένας παράξενος καθηγητής. Έρχεται, βέβαια, για να διδάξει. Κυρίως όμως έρχεται για να συναντήσει την αγάπη που τον στοιχειώνει χρόνια και που έρχεται κι εκείνη στο σχολείο, έχοντας κατά νου άλλα σχέδια. Δικά της. Κανείς από τους δύο δεν θα εφαρμόσει τα σχέδιά του. Ο καινούργιος κόσμος τους εντάσσει, με την πρώτη, στους νόμους του: το ποτάμι πλημμυρίζει κάθε χρόνο, οι νεκροί μένουν αδικαίωτοι κι οι μαθητές - και καλύτεροι γνώστες αυτών των νόμων - κρατούν στη σιωπή πληγές και μυστικά. Από την άλλη, όπως δείχνουν τα πράγματα, το πρωινό Ιντερσίτυ δεν χαράζει απλώς μια διαδρομή, αλλά την ίδια την έξοδο προς το φως και την αλήθεια. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]