Η ποίησή του είναι μια σαφής αποκύρυξη του ίδιου του του εαυτού, ώστε να μεταμορφωθεί σε έκφραση της ζωής, δημιουργώντας έναν οικείο και ανεξάντλητο διάλογο με τον κόσμο. "Μόνο μια φορά πέφτει κάθε βροχή και όλες οι σταγόνες της είναι εκείνη η βροχή" Είναι ακριβώς αυτή η απρόσκλητη προσφορά, αυτή η απογύμνωση, που κάνει τον Ούγκο Μουχίκα έναν ανένταχτο συγγραφέα και μακάρι να είναι έτσι για πάντα. Η πρόοδός του κατά τη διάρκεια των ετών ως εύπλαστος καλλιτέχνης, η παραμονή του για επτά χρόνια σε ένα μοναστήρι αφοσιωμένος στον όρκο σιωπής, και η αφοσίωσή του στην ποιητική δημιουργία, εμπλουτίζουν το έργο αυτού του πολυσύνθετου συγγραφέα μέσα στην απλότητά του.