(. . .) «Το 1923, οι λεπτές αποχρώσεις των αρχαίων του έργων αντισταθμίζονται στους κυβιστικούς του πίνακες μ` ένα πυροτέχνημα, που μοιάζει μ` ένα τελικό μπουκέτο. Το Κλουβί με τα Πουλιά είναι κατατεμαχισμένο σε μικρά πολύχρωμα πλάνα που καταλήγουν σε κανονικές αιχμές, φωτεινές σε σκούρο φόντο ή το αντίθετο. Τα κάγκελα του παραθύρου, το κλαδί, το πουλί είναι στιλιζαρισμένα σαν σε λαϊκά κεντήματα. Το σύνολο έχει ένα παράξενο φολκλορικό ύφος. Είναι παρδαλό όπως στους λαούς με πλούσια φαντασία. Αυτές οι απηχήσεις του φολκλόρ ξυπνούν συχνά στην τέχνη του Πικάσο σαν να έχει ρίζες παντού, όπου οι λαοί έχουν ζωηρά ονειρευτεί».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]