«Σε όλη την πορεία της ζωής του θεωρούσε, πως αμαρτία είναι η αμέλεια του ανθρώπου να υπηρετήσει το ταλέντο, που του χάρισε ο Θεός. Αλίμονο σ` αυτόν που θα το αγνοήσει, είναι χαμένος, καταδικασμένος σε αιώνια τιμωρία». Καταξιωμένος καλλιτέχνης, ο Λευτέρης επιστρέφει μετά από χρόνια στην Κρήτη και αναζητά στα στενά σοκάκια του παρελθόντος ένα κορίτσι, που ξεχασμένο από τον χρόνο περιμένει τον έρωτα, που εκείνος του είχε κλέψει. Μια γυναίκα πια, που στην ζωή της επικρατούσε ο φόβος, η δειλία, η αστείρευτη προσφορά και έγνοια προς όλους γύρω της, ξεχνώντας μονίμως τον εαυτό της. Τα γεγονότα της ζωής της συνυφασμένα με την μοίρα της Κρήτης, σημαδεύτηκαν από την Γερμανική Κατοχή, την φτώχεια, την Δικτατορία, την ανάπτυξη και την πνευματική εξέλιξη της αγαπημένης πολιτείας της. Μια άλλη γυναίκα, η Ισμήνη, τον περιμένει κοντά της με την υπομονή της γης. «Η θεία - Ανθή δεν είχε γνώσεις. Είχε την σοφία των απλών ανθρώπων και του είχε τονίσει, να μην αργήσει να επιστρέψει, γιατί οι άνθρωποι δεν είναι αιώνιοι, για να φέρονται σαν να τους ανήκει η ζωή για πάντα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]