Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789607651525
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Το 1995-96 το σεμινάριο του Ντεριντά στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales είχε τον τίτλο «Εχθρότητα / Φιλοξενία» (Hostilite / Hospitalite). Στο ανά χείρας βιβλίο, ο Ζακ Ντεριντά αποδέχεται την «πρόσκληση» της Αν Ντυφουρμαντέλ και της προσφέρει προς έκδοση δυο συνεδρίες από το εν λόγω σεμινάριό του. Συνεπώς ο Έλληνας αναγνώστης μπορεί να διαβάσει το παρόν κείμενο ως εάν ήταν παρών τη στιγμή της εκφώνησης-ανάγνωσής του στο αμφιθέατρο της εν λόγω Σχολής. Εδώ ο Ντεριντά προβαίνει στη θεμελιακή διάκριση μεταξύ του απροϋπόθετου Νόμου της φιλοξενίας - που αξιώνει να παρέχω κατάλυμα στον ξένο χωρίς προϋποθέσεις, περιορισμούς και ανταλλάγματα - και των νόμων της φιλοξενίας που θέτουν όρους (ηθικούς, δικαιικούς, πολιτικούς) στο δικαίωμα της φιλοξενίας. Ένα παράδειγμα φιλοξενίας προσφέρει η σοφόκλεια τραγωδία Οιδίπους επί Κολωνώ, όπου ο τυφλός βασιλιάς της Θήβας καταφεύγει στην Αθήνα ζητώντας φιλοξενία για τον εαυτό του αλλά και για τον επικείμενο ενταφιασμό του στην ξένη γη. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Βαγγέλης Μπιτσώρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949. Σπούδασε φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Σορβόννη. Βιοπορίζεται διδάσκοντας μεταφρασεολογία. Εφεξής υποηράφεται "συγγραφέας, μεταφραστής". Έχει γράψει κείμενα που αφορούν τη θεωρία λογοτεχνίας, τη μεταφρασεολογία και την πολιτική φιλοσοφία. Έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, Μάρτιν Χάιντεγγερ, Βάλτερ Μπένγιαμιν, Φιλίπ Λακού-Λαμπάρτ, Αντουάν Μπερμάν, Μωρίς Μπλανσό και Ζακ Ντερριντά.
O Jacques Derrida γεννήθηκε το 1930 στην Αλγερία. Από το 1960 δίδαξε φιλοσοφία στη Σορβόννη, από το 1965 στην Ecole Normale Superieure και από το 1983 στην Ecole des Hautes Etudes.
Οι ιδέες του Ντεριντά απέσπασαν την προσοχή του κοινού για πρώτη φορά, όταν το 1965 δημοσιεύθηκαν δύο άρθρα του σε παρισινό έντυπο με τίτλο "Critique", όπου ανέπτυσσε τη θεωρία του για τη φύση της γραφής και τα οποία αποτέλεσαν τη βάση για το πρώτο και διασημότερο βιβλίο του με τίτλο "Περί Γραμματολογίας" που εκδόθηκε το 1967. Το ίδιο διάστημα αρθρογραφούσε και στο γαλλικό αριστερό έντυπο "Tel Quel". Από τις αρχές της δεκαετίας του ΄70 "μοιράστηκε" μεταξύ Παρισιού και Νέας Υόρκης. Έχει διδάξει στα πανεπιστήμια του Τζον Χόπκινς, του Γέιλ και της Καλιφόρνια.
Η απονομή τιμητικού διπλώματος στον Ντεριντά το 1992 από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στους κόλπους της ακαδημαϊκής κοινότητας. Ηταν τέτοια η διαμάχη που οι καθηγητές αναγκάστηκαν να θέσουν το ζήτημα σε ψηφοφορία.
Ο Ντεριντά έγινε γνωστός αλλά και δέχθηκε επικρίσεις κυρίως για την ανάπτυξη, στα τέλη της δεκαετίας του 1960, μιας άλλης προσέγγισης των φιλοσοφικών κειμένων. Η λεγόμενη θεωρία της "αποδόμησης", η οποία επικεντρώνεται στην ασάφεια και στην αντίφαση στο νόημα. Ο Ντεριντά φθάνει στο συμπέρασμα ότι τα γραπτά κείμενα αντιφάσκουν μεταξύ τους και πως η αποδόμηση αντιστέκεται στην τυραννία της εύκολης απάντησης.
Είχε μετάσχει σε εκστρατείες για την προάσπιση των δικαιωμάτων των μεταναστών στη Γαλλία, είχε διαδηλώσει κατά του απαρτχάιντ στη Νότιο Αφρική και υπέρ των αντιφρονούντων στην κομμουνιστική Τσεχοσλοβακία.
Κυριότερα έργα του: "L΄ Ecriture et la Difference" (1967), "La Voix et le Phenomene" (1967), "La Dissemination" (1972), "Positions" (1972), "L΄ Archeologie du Frivole" (1973).
Πέθανε μετά από μάχη με τον καρκίνο (που είχε διαγνωστεί ένα χρόνο πριν), στις 9 Οκτωβρίου του 2004, στα 74 του, σε νοσοκομείο του Παρισιού.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
