Γιάννης Καυκιάς (Μεταφραστής)

Παυλίνα Παμπούδη (Υπεύθυνος Σειράς)

Η Παυλίνα Παμπούδη είναι συγγραφέας και εικονογράφος. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στην ΑΣΚΤ και στο κολέγιο Byam Shaw School of Art του Λονδίνου. Έχει εκδώσει μέχρι στιγμής 15 ποιητικές συλλογές, 5 βιβλία πεζογραφίας, περισσότερα από 40 βιβλία δήθεν για παιδιά και 31 μεταφράσεις λογοτεχνικών έργων. Επίσης, έχει κάνει τρεις ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής, έχει γράψει αρκετά σενάρια για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, καθώς και πολλά τραγούδια. Είναι ιδρυτικό μέλος της Εταιρίας Συγγραφέων και έχει την αρχισυνταξία του ηλεκτρονικού περιοδικού λόγου και τέχνης Περί ου, www.periou.gr

Αριστέα Παπαλεξάνδρου (Επιμέλεια)

Γεννήθηκε το 1970 στο Αμβούργο. Σπούδασε μουσική και μεσαιωνική - νεοελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: "Δύο όνειρα πριν" (Μανδραγόρας 2000), "Άλλοτε αλλού" (Νεφέλη 2004), "Ωδικά πτηνά" (Τυπωθήτω, 2008), "Υπογείως" (Τυπωθήτω, 2012), "Μας προσπερνά" (Κέδρος, 2015). Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.

Gustave Flaubert (Συγγραφέας)

Ο Γουσταύος Φλωμπέρ γεννήθηκε το 1821 στη Ρουέν και σπούδασε νομικά στο Παρίσι. Η αποτυχία στις εξετάσεις, οι συχνές κρίσεις επιληψίας και προπάντων η βαθιά του επιθυμία να αφοσιωθεί στη λογοτεχνία, δεν του επέτρεψαν να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Έζησε μακριά από το θόρυβο της πρωτεύουσας, κοντά στη μητέρα και στην αγαπημένη ανιψιά του, με πολύ λίγα διαλείμματα στην ασκητική ζωή που είχε επιλέξει: δύο μεγάλα ταξίδια και κάποιες μικρές επισκέψεις στο Παρίσι, για να βλέπει τους φίλους τους: τον Γκωτιέ, τον Τουργκιένιεφ, τον Ταιν, τον Ρενάν, τη Γεωργία Σάνδη. Γενναιόδωρος με τους ομοτέχνους του, αφοσιωμένος στους ανθρώπους που αγάπησε, θυσίασε τη μικρή περιουσία του για να στηρίξει τους συγγενείς του και πέθανε πάμπτωχος το 1880. Εκτός από την περιπετειώδη σχέση του με τη Λουίζ Κολέτ -που έμεινε στην ιστορία λιγότερο για τα ποιήματά της και περισσότερο για το θυελλώδες ταμπεραμέντο και τους έρωτές της με διάσημους συγγραφείς- ο Φλωμπέρ φύλαξε πιστά τον ανεκπλήρωτο έρωτα των δεκαέξι χρόνων του για την κυρία Σλέσινγκερ, και τον αποθανάτισε στην "Αισθηματική αγωγή" (1869).