Μέσα σε μιά θυελλώδη μεσοπολεμική χρονιά, στα 1928-1929, η Παιανία -το πασίγνωστο κεφαλοχώρι "Λιόπεσι" των Μεσογείων- αναζητά και διαμορφώνει το οργανωμένο κοινωνικό του πρόσωπο με την ίδρυση του "Παμπαιανικού Αθλητικού Ομίλου", που υπήρξε γέννημα της φιλοπρόοδης βούλησης κυρίως των φερέλπιδων τότε νέων επιστημόνων του αγροτικού τόπου. Στόχος ήταν η ποδοσφαιρική αλλά και πολιτιστική δραστηριότητα αφού μάλιστα το καταστατικό του Παμπαιανικού προέβλεπε και την "οργάνωση εορτών". Ο ποιητής Ευάγγελος Ανδρέου συγκεντρώνει διάσπαρτα δημοσιεύματα, έγγραφα ντοκουμέντα, φωτογραφικό υλικό εποχής και πλήθος προφορικών μαρτυριών και συνθέτει το πρώτο 40χρονο "οδοιπορικό" μιάς ποδοσφαιρικής ομάδας, που συνέδεσε την ερασιτεχνική πρωταθλητική της δράση με τα κοινωνικά, κοινοτικά, λαογραφικά και πολιτιστικά δρώμενα της περιοχής στην περίοδο του μεσοπολέμου, της κατοχής και των πρώτων μεταπελευθερωτικών δεκαετιών.